در این نوشته می خوانید:
دندان های شیری که به دندان های اولیه و دندان های بچگی نیز معروف هستند، اولین مجموعه از دندان های کودکان خردسال هستند. آنها به کودکان کمک می کنند غذا را بجوند، به درستی صحبت کنند و فضایی را برای دندان های دائمی بزرگتر نگه دارند که زیر لثه ها در حال رشد هستند. معمولاً اولین دندان های شیری کودکان در حدود 6 تا 12 ماهگی بیرون می آیند. یک مجموعه کامل از 20 دندان شیری که در حدود 3 سالگی ظاهر می شوند.
این دندان های شیری دارای ریشه هایی هستند که آنها را درست مانند دندان های دائمی درون استخوان فک متصل می کنند. ریشه ها زمانی شروع به تشکیل شدن می کنند که تاج دندان درون فک رشد می کند. پس از اتمام شکل گیری تاج، ریشه به گسترش و رشد ادامه می دهد، زیرا دندان برای بیرون آمدن از درون لثه آماده می شود.
ریشه های دندان های شیری معمولاً نازک و باریک هستند و بین 5/0 تا 5/1 اینچ طول دارند. ریشه ها در دندان های قدامی کوتاه ترین و در دندان های مولر عقب دهان بلندتر هستند. آنها از بافت پالپ در داخل و عاج در سطح خارجی تشکیل شده اند. سمنتوم، ماده ای استخوان- مانند، عاج ریشه ها را پوشش می دهد.
سمنتوم وظیفه مهمی دارد- برای کمک به افتادن دندان های شیری در زمان مناسب، تحت جذب دائمی قرار می گیرد. این فرآیند تحلیل رفتن و جذب ریشه دندان های شیری برای ایجاد فضا برای فشار دادن دندان های دائمی از زیر ضروری است.
تحلیل یک روند فیزیولوژیکی برای از دست دادن ساختار استخوان یا دندان در اثر تجزیه آنزیمی است. در مورد دندان های شیری، تحلیل ریشه، دندان را برای افتادن در زمان مناسب و جایگزینی دندان های دائمی آماده می کند. این اتفاق در چند مرحله رخ می دهد:
این مرحله تا 2-3 سال قبل از لق شدن و افتادن دندان آغاز می شود. ادونتوکلاست ها، سلول های مسئول جذب، در سطح سمنتوم خارجی ریشه جمع می شوند و حفره های جذب کوچکی ایجاد می کنند. این حفره ها از رأس یا نوک ریشه آغاز می شوند و به آرامی به سمت بالا کار می کنند. در این مرحله، جذب فقط سطح خارجی را درگیر می کند.
با نفوذ ادونتوکلاست های بیشتر به درون سمنتوم، جذب بیشتر به داخل کانال ریشه گسترش می یابد. بافت پالپ داخل آن تحریک و ملتهب می شود. این مرحله ماه ها تا سال ها با سرعت آرام ادامه می یابد.
هنگامی که تاج دندان دائمی که در حال بیرون آمدن است با ریشه دندان شیری تماس پیدا می کند، جذب را تسریع می کند. این تحریک، ادونتوکلاست های خیلی بیشتری را به منطقه جذب می کند، و ساختار ریشه باقی مانده را به سرعت تخریب می کند. پالپ در نتیجه التهاب و کمبود خونرسانی می میرد.
ریشه ای که به شدت جذب شده است در برابر نیروهای رویش دندان دائمی تسلیم می شود. از درون استخوان سست می شود و می افتد و این امکان را برای دندان دائمی فراهم می کند تا در جای خود بیرون بیاید. در حالت ایده آل، دندان شیری می افتد و هیچ اثری از ریشه باقی نمی ماند.
در برخی موارد، تکه هایی از ریشه های دندان های شیری تحت جذب مناسب قرار نمی گیرند و بعد از افتادن دندان درون استخوان فک باقی می مانند. این اتفاق به این دلیل رخ می دهد که تحلیل و جذب ریشه شامل تعادل ظریف فعالیت سلولی، خونرسانی و زمان مناسب رویش دندان دائمی است. اختلال در هر یک از این عوامل می تواند از جذب کامل ریشه ها جلوگیری کند. دلایل عبارتند از:
نوک ریشه باقی مانده درون استخوان فک مانع رشد و تراز مناسب دندان های دائمی می شود. این قطعات همچنین خطر عفونت دارند و می توانند پیشرفت کنند و به کیست های دندانی تبدیل شوند. برخی از مشکلات خاص ناشی از باقی ماندن تکه هایی از ریشه ها عبارتند از:
دندانپزشکان روش های مختلفی را برای تشخیص این دارند که آیا هیچ تکه ای از ریشه دندان های شیری پس از افتادن باقی مانده است یا خیر:
برای جلوگیری از بروز مال اکلوژن، کیست ها و عفونت، نوک ریشه های کشف شده باید با جراحی خارج شوند. مدیریت شامل موارد زیر است:
خارج کردن ریشه باقیمانده به این صورت انجام می شود که با ایجاد حفره به سمت پایین امکان دسترسی به آن فراهم می شود، به آرامی سست می شود و با فورسپس بیرون آورده می شود. قبل از آن بی حسی موضعی تجویز می شود. زخم شستشو داده و سپس بخیه زده می شود.
تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس بعد از عمل به تأیید خارج شدن کامل تکه های ریشه کمک می کنند. نظارت منظم، بهبودی صحیح را تضمین می کند و رویش دندان دائمی را دنبال می کند. بعلاوه ممکن است به درمان ارتودنسی برای هدایت دندان ها به سمت تراز مناسب نیاز باشد.
رعایت بهداشت دهان و دندان، اجتناب از پوسیدگی یا تروما به دندان های شیری، و کشیدن دندان های شیری لق طبق برنامه، به جلوگیری از باقی ماندن تکه هایی از ریشه های دندان هایی که در آینده خواهند افتاد کمک می کند.
والدین می توانند اقدامات پیشگیرانه ای را برای تسهیل حل شده به موقع و طبیعی ریشه های دندان های شیری انجام دهند:
در زیر به برخی از پرسش های متداولی پاسخ داده شده است که ممکن است والدین داشته باشند:
مطالعات نشان می دهند که میزان باقی ماندن تکه های ریشه 1/4 درصد تا 5/18 درصد است. دندان های مولر اول فک پایین شایع ترین دندان های درگیر هستند.
متأسفانه خیر، پس از رویش دندان دائمی جانشین، فرآیندها متوقف می شوند. هر تکه باقی مانده از ریشه احتمالاً به جراحی نیاز دارد.
هیچ روشی برای تسریع جذب طبیعی ریشه وجود ندارد. اما جلوگیری از عفونت و پوسیدگی از روند جذب محافظت می کند.
آری، قطعات باقی مانده می توانند در هر زمان دوباره عفونی شوند. باکتری ها از طریق پاکت های لثه و شکاف های ریز در مینای دندان امکان دسترسی پیدا می کنند. مراقبت منظم از دندان نیاز است.
متخصصان از تکنیک های خارج کردن مشابه استفاده می کنند. اما متخصصان ارتودنسی همچنین خارج کردن نوک ریشه را در طرح های جامع درمان برای تغییر موقعیت درست دندان ها ادغام می کنند.
ریشه های دندان های شیری معمولاً سال ها قبل از افتادن دندان ها شروع به تحلیل تدریجی می کنند. اما گاهی اوقات ساختار ریشه بعد از افتادن دندان ها درون استخوان فک باقی می ماند. این اتفاق زمانی رخ می دهد که دندان دائمی جانشین آن موجب اختلال در فرآیند تحلیل قبل از تکمیل شود. تکه های ریشه باقی مانده می توانند باعث جابجا شدن دندان های دائمی در حال رویش شوند که منجر به بروز عوارض می شود. دندانپزشکان از طریق تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس و معاینات دندانپزشکی تکه های ریشه باقی مانده را تشخیص می دهند. خارج کردن تکه ها از بروز آسیب جلوگیری می کند، در حالی که اقدامات خوب بهداشت دهان و دندان انحلال طبیعی ریشه را تسهیل می کنند. با مراقبت مناسب، اکثر کودکان می توانند از دندان های سفید مرواریدی شیری خود به لبخند دندان های دائمی خود منتقل شوند.