در این نوشته می خوانید:
اگر تعداد زیادی از دندان های خود را از دست داده اید (کل فک یا تقریباً کل فک)، ممکن است بتوانید ایمپلنت های دندانی را در نظر بگیرید، که می تواند گزینه جایگزینی دندان باشد. بر این اساس، فرایندهای ایمپلنت های All- On- 4 و All- On- 6 را می توان در بحث با دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی در میان گذاشت.
این دو روش All On 4 و All On 6 بسیار شبیه به یکدیگر هستند و به نظر می رسد نتایج مشابهی به دست می دهند، اما برخی تفاوت های کلیدی وجود دارند که ممکن است باعث شوند دندانپزشک یک روش را نسبت به روش دیگر توصیه کند. در این مقاله شباهت ها و تفاوت های این دو روش را بررسی می کنیم و به تکنیک All- On- 6 خواهیم پرداخت.
در هر دو روش، پست های ایمپلنت با استخوان فک جوش می خورند تا فشار دندان های طبیعی روی استخوان فک را تقلید کنند. نام “All On” از این واقعیت گرفته شده است که بریج ثابت (بریج روی ایمپلنت) یا متحرک (دنچر روی ایمپلنت) بسته به فرایند به 4 یا 6 پست ایمپلنت متکی است. تصور کنید همه دندان های شما به یکدیگر متصل شده اند و برای کاشت آن دندان به جای از دست دادن هیچ یک از دندان ها، فقط به 4 یا 6 پست ایمپلنت تکیه می کند که درون استخوان فک شما کاشته می شوند.
روش All- On- 6 برای ترمیم بیمارانی استفاده می شود که همه دندان های خود را از دست داده اند (کل دندان های قوس دندانی بالا و یا پایین) با کاشت 6 ایمپلنت برای هر قوس دندانی و سپس ترمیم دندانی پرسلن بر بالای آنها استفاده می شود.
تمامی اباتمنت ها به صورت مستقیم کاشته می شوند که در آن 4 اباتمنت میانی در موقعیت دندان های جلو و 2 پایه کناری در دندان های عقب (دندان های مولر) قرار می گیرند. در گذشته، جایگزینی یک مجموعه کامل از دندان ها اغلب به ایمپلنت های بیشتری نیاز داشت، که می توانست شامل پیوند استخوان باشد، و قبل از اینکه دهان شما برای روکش یا دندان مصنوعی آماده باشد، زمان بهبود پیوند استخوان حدود 6 ماه طول می کشید. با فرایند All- On- 6 به بهبود کمتری نیاز است زیرا ایمپلنت های کمتری وجود دارند و در زمان کاشت و استفاده از ایمپلنت دندانی تا زمانی که پروتز دائمی شما آماده می شود (معمولا در عرض 3 ماه) می توان یک دندان مصنوعی موقت ساخت.
پروتزهای دائمی بسته به ترجیحات شما در اشکال مختلفی وجود دارند. گزینه هایی وجود دارند که برای تمیز کردن قابل بیرون آوردن هستند (اوردنچر) و انواع دیگر پروتزهایی که به طور دائم به ایمپلنت ها متصل می شوند (ترمیم های ثابت). اینکه کدام نوع ترمیم را انتخاب کنید به ترجیحات و سبک زندگی شما بستگی خواهد داشت. حتماً گزینه های خود را با دندانپزشک خود در میان بگذارید.
دندانپزشکان و جراحان دهان اغلب ایمپلنت های دندانی All- On- 6 را به جای ایمپلنت های دندانی All- On- 4 توصیه می کنند، زیرا ما معتقدیم که این نوع ایمپلنت های دندانی استحکام و ثبات بهتری ارائه می دهند، و لبخندی راحت فراهم می آورند. هر بار که چیزی را می جوید یا گاز می زنید، مهم است که فشار به طور یکنواخت در سراسر ایمپلنت و از طریق استخوان فک شما توزیع شود. پزشکان بر این باورند که قرار دادن این دو ایمپلنت اضافی مقدار قابل توجهی استحکام، ثبات و مزایای طولانی مدت را فراهم می کند.
این ایمپلنت های اضافی نه تنها از جویدن و گاز زدن پشتیبانی می کنند، بلکه به استخوان فک شما نیز قدرت می افزایند. آیا می دانستید که بدون دندان، استخوان فک شما در واقع شروع به پوسیده شدن می کند؟ به همین دلیل است که افرادی که برای مدت زمان طولانی از دندان های مصنوعی استفاده می کنند، اغلب بسیار مسن تر به نظر می رسند و با برداشتن دندان مصنوعی فک هایشان تحلیل می روند. با ایمپلنت های دندانی، استخوان فک محدود می شود زیرا ایمپلنت استخوان فک را تحریک و آن را قوی خواهد کرد. فرایند کاشت All- On- 6 دو پست ایمپلنت بیشتر فراهم می کند، بنابراین تحریک و استحکام استخوان فک را افزایش می دهد.
هر دو روش ایمپلنت های دندانی All- On- 6 و All- On- 4 راه حل های دائمی فوق العاده ای برای افرادی هستند که دندان های زیادی را از دست داده اند و می خواهند لبخند خود را بازیابند. به طور کلی، زمان تنظیم و ریکاوری حداقل است و زمان زیادی طول نخواهد کشید تا فراموش کنید که در استخوان فک خود ایمپلنت دارید.
اگر به بازسازی اساسی دندان نیاز دارید، از دندانپزشک خود در مورد روشی که او توصیه می کند سؤال بپرسید و از پرسیدن اینکه چرا این نوع ترمیم را توصیه می کند نترسید. زیرا وقتی انتخاب می کنید کدام نوع ترمیم را انتخاب کنید ممکن است تصمیم اشتباهی بگیرید. ایمپلنت های دندانی All- On- 6 یک راه حل طولانی مدت عالی در مواردی هستند که تعداد زیادی از دندان ها از دست رفته اند.
مرحله 1: معاینه، مشاوره، سی تی اسکن سه بعدی (سی تی پرتو مخروطی). پزشک سلامت عمومی دندان ها و کل بدن را بررسی خواهد کرد. برای ارزیابی وضعیت استخوانی که در آن دندان از دست رفته است، از بیماران سی تی پرتو مخروطی گرفته می شود و آزمایشات لازم را انجام می دهند. پزشک و بیمار در مورد طرح درمانی که پزشک توصیه می کند صحبت خواهند کرد. برای اطمینان از ایمنی، بیماران باید صادقانه و صریح در مورد مشکلات سلامتی خود و داروهایی که مصرف می کنند با پزشک خود صحبت کنند. مرحله 2: کاشت ایمپلنت. مرحله 3: معاینه مجدد. مرحله 4: ترمیم دندان مصنوعی.
همچنین توجه به این نکته ضروری است که همه افرادی که همه دندان های خود را از دست داده اند در زمان معاینه نمی توانند فرایند کاشت All- On- 6 را انجام دهند. از این رو تعیین نوبت ویزیت با پزشک برای نخستین معاینه، مشاوره و بررسی بسیار مهم است و به پزشک متخصص نیاز دارد.