در این نوشته می خوانید:
آلرژی در حفره دهانی نشان دهنده یک مشکل رو به رشد است و اغلب توسط دندانپزشکان تشخیص داده نمی شود. شیوع آلرژی های دهانی به مواد دندانپزشکی و بویژه فلزاتی که در مواد دندانپزشکی استفاده می شوند، افزایش یافته است.
وقتی دندان های از دست رفته دارید، می خواهید تا حد امکان لبخند خود را راحت و بدون هیچ خطری ترمیم کنید. این خواسته شما با قرار دادن ایمپلنت های دندانی عملاً دائمی، امکان پذیر است. ایمپلنت های دندانی پس از قرار گیری با جراحی، توسط دندانپزشکان آموزش دیده، راهی مطمئن و قابل اعتماد برای بازگرداندن عملکرد دهان، از جویدن گرفته تا صحبت کردن، ارائه می دهند.
اماتیتانیومی که در ابزارهای ارتوپدی و ایمپلنت های دهانی استفاده می شود، گرچه به عنوان یک ماده خنثی تلقی می شود، اما در واقع می تواند باعث ایجاد سمیت یا واکنش های آلرژیک نوع I یا IV شود. اگر به مواد تیتانیومی مورد استفاده در ایمپلنت های دندانی سنتی حساسیت داشته باشید، چه اتفاقی می افتد؟ آیا نمی توانید از فناوری های ایمپلنت های دندانی استفاده کنید؟ به هیچ وجه. با این حال، شما لیاقت این را دارید که در مورد آلرژی به تیتانیوم و انتخاب ایمپلنت های دندانی غیر فلزی اطلاعات بیشتری داشته باشید.
مواد دندانی مختلفی وجود دارند که نشان داده شده است که قادر به ایجاد واکنش آلرژیک در حفره دهان هستند، از جمله فلزات (نیکل، کبالت، کروم، طلا، پالادیوم، جیوه)، عطرها (بلسان پرو، مخلوط عطر، اوژنول، آلدهید سینامیک، اسانس ها)، داروهای موضعی (از جمله برخی استروئیدهای مصنوعی)، نگهدارنده ها، رزین ها، رنگ ها و سایر محصولات موجود در خمیر دندان.
گرچه آلرژی به تیتانیوم تا حدودی نادر است، اما ممکن است رخ دهد. اغلب، بیماران مبتلا به این نوع آلرژی از حساسیت خود بی اطلاع هستند. یا ممکن است بدانند که بدن آنها به فلزات واکنش منفی نشان می دهد، اما ممکن است فکر نکنند که ایمپلنت های دندانی باعث بروز همان علائم می شوند.
بروز آلرژی به تیتانیوم می تواند مسئول موارد غیرقابل توضیح پی در پی شکست ایمپلنت های دندانی در برخی از بیماران باشد. گزارش شده است که خطر آلرژی به تیتانیوم در بیمارانی که به فلزات دیگر حساسیت دارند افزایش می یابد.
تحقیقات حاکی از این هستند که تشخیص آلرژی به تیتانیوم چندان هم ساده نیست. چگونه می توانیم متوجه شویم که به فلزات حساس هستیم؟ برخی از علائم استاندارد حساسیت به تیتانیوم پس از کاشت ایمپلنت های دندان عبارتند از:
هر یک از این علائم، به مراجعه فوری به دندانپزشک برای معاینه و شاید درمان های تشخیصی مانند گرفتن عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس و آزمایش خون نیاز دارند. اگر دندانپزشک شما مشکوک باشد که آلرژی به تیتانیوم ریشه در پاسخ های فیزیکی شما دارد، احتمالاً ایمپلنت شما برداشته خواهد شد.
همچنین مهم است که توجه داشته باشید در موارد بسیار نادر، تیتانیوم ممکن است در داخل بدن شروع به خوردگی کند. این تنها در صورتی رخ می دهد که تیتانیوم قبل از تبدیل شدن به مواد ایمپلنت، به درستی پرداخته و آماده نشده باشد، چیزی که ما برای جلوگیری از آن اقدامات احتیاطی را انجام می دهیم. گرچه، در برخی موارد، علائم آلرژی به تیتانیوم در هنگام وقوع آن مشاهده می شوند. در این صورت، ایمپلنت همچنان باید برداشته شود.
اگر متوجه شوید که گزینه مناسبی برای دریافت ایمپلنت های دندانی تیتانیومی نیستید، چه اتفاقی می افتد؟ به جای آن می توانید ایمپلنت های دندانی سرامیکی را در نظر بگیرید. ایمپلنت های دندانی ساخته شده از زیرکونیا (نوعی سرامیک) حاوی هیچ فلزی نیستند. این ویژگی باعث می شود آنها جایگزین ایده آلی برای بیمارانی باشند که ممکن است علائم آلرژی به تیتانیوم را نشان دهند، یا قبلاً علائمی را از خود نشان داده اند. اما زیرکونیا دقیقاً چیست و چگونه با تیتانیوم مقایسه می شود؟
خوب، زیرکونیا یک ماده معدنی تولید شده است که از ماده معدنی بر پایه زیرکونیوم بدست می آید. این ماده استحکامی شبیه تیتانیوم دارد. تیتانیوم توانایی مقاومت در برابر حرارت بالا و جلوگیری از خوردگی را دارد.
نکته مهم برای افرادی که به فلز حساسیت دارند این است که، این ماده از فلزات خاکی کمیاب تشکیل نشده است، و در واقع دارای رنگ سرامیکی است که ظاهر طبیعی تری به آن می دهد. این باعث می شود، برای افرادی که به فلز حساسیت دارند، زیرکونیا برای ایمپلنت های دندانی عالی باشد.
اما ایمپلنت های دندانی سرامیکی، نه تنها برای افرادی که به فلزات حساسیت دارند عالی هستند، بلکه مزایای عملکردی و زیبایی شناختی طولانی مدت ایمپلنت های تیتانیومی را نیز به شما ارائه می دهند. بعلاوه، آنها دو مزیت کلیدی دارند که در ایمپلنت های تیتانیومی وجود ندارند.
اولاً، ایمپلنت های دندانی سرامیکی، به جای اینکه در زیر خط لثه قرار گیرند، در بالای آن قرار می گیرند. این امر باعث به حداقل رسیدن حفره های میکروسکوپی بین ایمپلنت، استخوان و بافت نرم می شود که گاهی اوقات باکتری ها می توانند در آنها پنهان شوند و رشد کنند.
از آنجا که در ایمپلنت های سرامیکی از زیرکونیا استفاده می شود، به جای داشتن سایه فلزی، مانند ایمپلنت های تیتانیومی، سفید هستند. بنابراین، ایمپلنت های زیرکونیا به طور یکپارچه با لثه های اطراف ترکیب می شوند، که بویژه برای افرادی مهم است که لثه های آنها به طور طبیعی نازک تر هستند یا رنگ روشن تری دارند.
آیا به فلز حساسیت دارید یا ایده ایمپلنت های دندانی غیر فلزی را دوست دارید؟ اکنون زمان مناسبی است تا دریابید که آیا ایمپلنت های زیرکونیایی می توانند مناسب نیازهای شما باشند یا خیر.