در این نوشته می خوانید:
از دست رفتن دندان می تواند نسبتاً استرس آور باشد. ملاحظاتی مانند هزینه جایگزین، راحتی، سلامت شما و دوام گزینه جایگزین ممکن است در تجزیه و تحلیل ها اختلال بوجود بیاورند، اما مهم است هر چه سریعتر جایگزینی برای آنها قرار دهید تا بتوانید مثل همیشه غذا بخورید و حرف بزنید و زیبایی و اعتماد به نفس خود را باز گردانید. گزینه هایی که برای احیاء لبخند خود دارید هم پروتزهای دندانی را شامل می شوند، هم ایمپلنت های دندانی را، اما برای وضعیت شما کدام یک گزینه بهتری است؟ در این راهنما ما قصد داریم به مقایسه این دو گزینه بپردازیم و به شما کمک کنیم راحت تر تصمیم بگیرید.
دنچرها یا همان پروتزهای مصنوعی ابزارهای متحرکی هستند که جایگزین دندان های از دست رفته و بخشی از بافت لثه می شوند. پروتزهای مصنوعی کامل جایگزین همه دندان های از دست رفته در یک قوس دندانی (بالا یا پایین)، یا هر دو می شوند، در حالی که پروتزهای پارسیل برای پر کردن فواصل بین دندان ها کاربرد دارند، وقتی تعدادی از دندان های طبیعی هنوز باقی مانده باشند.
پروتزهای دندانی کامل مستقیماً روی لثه ها قرار می گیرند، در حالی که پروتزهای پارسیل با یک چفت کنار دندان های موجود یا با اتصالات دقیقی حمایت می شوند که روی تاج دندان ها قرار می گیرند. دنچرها یک پایه آکریلیک صورتی به رنگ لثه ها دارند که دندان روی خود را حمایت می کند. برخی دنچرها، برای قدرت و حمایت بیشتر، یک چارچوب فلزی سبک دارند.
ایمپلنت دندانی یک پست تیتانیومی است که داخل استخوان فک جای داده می شود، و شبیه ریشه دندان های طبیعی است. پست ایمپلنت یا جوش می خورد، یا به شکلی محکم با استخوان فک می چسبد، و تکیه گاهی محکم بوجود می آورد که برای نگه داشتن دندان مصنوعی استفاده می شود. از آنها می توان برای جایگزین کردن یک یا چند دندان استفاده کرد، که روکش، بریج، یا حتی دنچرها را حمایت می کنند.
پروتزهای مصنوعی | ایمپلنت های دندانی | |
استخوان فک | تحلیل استخوان به مرور زمان می تواند منجر به تخریب بیشتر ساختار صورت شود. | به تحریک و حفظ استخوان موجود فک کمک می کند تا ساختار صورت حفظ شود. |
حمایت | روی لثه ها قرار می گیرد- می تواند به اطراف بلغزد و موجب بروز ناراحتی شود. | مانند دندان های طبیعی داخل استخوان فک قرار می گیرد. |
دوام | معمولاً 7 تا 15 سال دوام دارند. | راهکاری مادام العمر. |
هزینه | کم هزینه تر هستند، اما اغلب تأثیر چندانی ندارند. | هزینه بالاتری دارند، اما در دراز مدت با ارزش تر هستند. |
احساس | زمان نیاز است تا فرد به آنها عادت کند- می توانند احساس قلابی و برجسته بودن را القاء کنند. | احساس و عملکردی مانند دندان های طبیعی القاء می کنند. |
ظاهر | اگر شل شوند یا موجب ناراحتی شوند، می توانند جلب توجه کنند | کاملاً شبیه دندان های طبیعی هستند. گونه ها و لب های شما را حمایت می کنند. |
نگهداری | برای پاکسازی لازم است به طور منظم از دهان خارج شوند. | مسواک زدن و نخ دندان کشیدن آنها درست شبیه دندان های طبیعی است. |
حرف زدن با آنها | می توانند در گفتار اختلال ایجاد نمایند. | هیچ مشکلی بوجود نمی آورند. |
غذا خوردن با آنها | باید از خوردن برخی غذاهای سفت یا چسبناک خودداری شود. | کمک می کنند قدرت جویدن احیاء شود- در خوردن غذا هیچ محدودیتی وجود نخواهد داشت. |
تهاجمی بودن | هیچ جراحی نیاز نیست. | یک یا دو جراحی تهاجمی نیاز است. |
می توانند شباهت زیادی به رنگ لثه ها داشته باشند.
دندان های جایگزین تقریباً به اندازه دندان های پروتزی مدرن طبیعی به نظر می رسند و در اندازه ها، اشکال، و رنگ های مختلفی تولید می شوند. آکریلیک صورتی رنگ مورد استفاده جایگزین بافت لثه ها می شود و شباهت زیادی به رنگ لثه های طبیعی دارد.
هزینه آنها قابل پرداخت است.
پروتزهای مصنوعی گزینه هایی قابل پرداخت تر هستند، مخصوصاً اگر همزمان چند دندان نیاز به جایگزین داشته باشند.
غیر تهاجمی هستند.
فرایند ساخت پروتزهای دندانی غیر تهاجمی است و بر خلاف ایمپلنت های دندانی نیاز به جراحی ندارد.
تنظیم آنها راحت است.
تنظیم پروتزهای دندانی راحت است و می توان تنظیمات لازم را انجام داد تا از افتادن و از دست رفتن دندان ها در آینده پیشگیری نمود.
ساختار صورت را حمایت می کنند.
پروتزهای دندانی که به درستی ساخته شده اند گونه ها و لب ها را حمایت می کنند، ارتفاع بین فک های بالا و پایین را احیاء می کنند به گونه ای که ظاهر صورت دیگر اینطور به نظر نرسد که رو به جلو فرو ریخته است.
ظاهر چندان طبیعی ندارند.
آنها به اندازه ایمپلنت های دندانی طبیعی به نظر نمی رسند زیرا به جای بافت اصلی لثه، نمای آکریلیک دارند.
نیاز به مراقبت زیاد دارند.
باید آنها را به طور منظم از دهان خارج نمود و پاکسازی کرد، و باید در طول شب خارج از دهان باقی بمانند تا به لثه ها فرصت داده شود بهبود پیدا کنند.
می توانند به اطراف بلغزند.
گاهی اوقات، پروتزهای مصنوعی می توانند به اطراف بلغزند، مخصوصاً اگر به مدت چند سال استفاده شده باشند، زیرا شکل استخوان فک تغییر می کند، صاف تر می شود، و کمتر می تواند قابلیت نگه داشتن پروتز مصنوعی را داشته باشد. چسب های گران قیمت و نامرتب پروتزهای مصنوعی تنها راهکاری موقتی هستند.
حرف زدن با آنها دشوارتر است.
برای برخی افراد عادت کردن به حرف زدن و غذا خوردن با پروتزهای مصنوعی (دنچرها) دشوارتر است و ممکن است کنترل لازم عضلات برای نگه داشتن آنها در جای خود وجود نداشته باشد.
با آنها نمی توان برخی غذاها را خورد.
در مورد نوع غذایی که می تواند خورده شود محدودیت هایی وجود دارد. این محدودیت ها ممکن است باعث شوند داشتن یک رژیم غذایی متعادل که همه مواد مغذی مورد نیاز برای سلامت عمومی خوب در آن گنجانده شده باشند، دشوارتر باشد.
غذا کنار آنها گیر می کند.
دنچرها مستعد گیر کردن ذرات زیادی غذا کنار خود هستند، که باعث می شود خطر بیماری لثه و پوسیدگی دندان های باقی ماننده افزایش یابد.
شکننده هستند.
پروتزهای مصنوعی می توانند نسبتاً شکننده باشند و اگر بیفتند احتمال شکستن آنها زیاد خواهد بود.
دائمی نیستند.
معمولاً لازم است پروتزهای مصنوعی هر سه تا شش سال یک مرتبه (بر خلاف 15-20 به بالا برای ایمپلنت های دندانی) تعویض شوند، گرچه پروتزهای مصنوعی که چارچوب فلزی دارند و تحت حمایت دندان های طبیعی هستند، ممکن است مدت زمان بیشتری دوام داشته باشند.
متحرک هستند.
برخی افراد از نظر روانشناختی از استفاده پروتزهای دندانی بیزار هستند و ترجیح می دهند از دندان های متحرک استفاده نکنند.
می توانند دندان های اطراف را تضعیف کنند.
پروتزهای دندانی پارسیل می توانند دندان های طبیعی که آنها را حمایت می کنند را ضعیف کنند، و ممکن است لازم باشد این دندان ها تغییر شکل داده شوند یا در آنها مقداری تغییر بوجود بیاید تا چفت های پروتز مطابق شکل لازم در آیند.
تحت پوشش بیمه قرار گرفتن.
به طور کلی، پروتزهای مصنوعی تحت پوشش اکثر طرح های بیمه های خدمات درمانی دندانپزشکی قرار دارند، و ممکن است بیمه شما بین 15% تا 50% هزینه ها را تقبل نماید. ایمپلنت های دندانی اغلب به عنوان فرایندهای زیبایی دسته بندی می شوند بنابراین اغلب هزینه آنها پوشش داده نمی شود. البته ارزش دارد که با دندانپزشک خود چک کنید ببینید آیا این امکان وجود دارد که بیمه مقداری از هزینه های روکش ایمپلنت ها، بریج، یا پروتزها را تقبل کند یا خیر.
دوام.
ایمپلنت هایی که به درستی از آنها مراقبت شود، می توانند چندین سال، یا حتی تمام عمر دوام داشته باشند، بنابراین، هزینه ها می توانند در دراز مدت کمتر باشند. در مقایسه، پروتزهای مصنوعی با فاصله نسبتاً کمتری نیاز به تعویض دارند.
سلامت دهان در دراز مدت.
ایمپلنت های دندانی با تحریک استخوان و لثه از طریق فشاری که با جویدن بوجود می آورند، به حفظ استخوان و پیشگیری از آب رفتن بافت لثه کمک می کنند، که باعث می شود خطر از دست رفتن دندان های بیشتر کاهش یابد. پروتزهای مصنوعی این مزیت را ندارند، و حتی بد قرار گرفتن ترمیم دندانی می تواند روند تحلیل استخوان را تسریع کند زیرا به لثه ها و استخوان زیرین آن فشار وارد می کند.
بهداشت دهان.
پروتزهای مصنوعی نیاز دارند هر روز با دقت زیاد پاکسازی شوند. در مقایسه، به راحتی با مسواک زدن و کشیدن نخ دندان می توان از ایمپلنت ها نگهداری کرد.
بهبود ظاهر.
ایمپلنت ها بسیار طبیعی به نطر می رسند و عملکرد آنها درست شبیه دندان های خود شما است. بر عکس، پروتزهای مصنوعی می توانند این احساس را بوجود بیاورند که خیلی بزرگ و برجسته هستند.
راحتی.
پروتزهای مصنوعی اغلب به اطراف می لغزند یا در طول غذا خوردن و حرف زدن ممکن است صدای کلیک ایجاد کنند، در حالی که ایمپلنت ها نمی توانند حرکت کنند زیرا محکم درون استخوان فک قرار گرفته اند.
با ایمپلنت ها غذاها می توانند مزه بهتری داشته باشند.
احتمالاً جویدن درست غذا راحت تر است و می توانید انواع مختلف غذاها را بخورید. اگر از آنها برای قرار گیری پروتزهای فک بالا استفاده شود، احتمالاً متوجه خواهید شد که غذاها خوشمزه تر به نظر خواهند رسید زیرا سقف دهان (که شامل هزاران جوانه چشایی است) پوشیده نخواهد شد.
محافظت از دندان های طبیعی شما.
ایمپلنت های دندانی به پیشگیری از جابجا شدن دندان های مجاور از محل خود کمک می کنند، و به هیچ عنوان به تغییرات این دندان ها نیاز ندارند. پروتزهای دندانی پارسیل نیاز دارند دندان های مجاور آنها تغییر داده یا تراشیده شوند.
هزینه پروتزهای مصنوعی می تواند بر اساس محل زندگی شما و نیز کیفیت پروتزی که می خواهید انتخاب کنید، متفاوت خواهد بود. گرچه امکان خریداری پروتزهای دندانی ارزان قیمت تر وجود دارد، اما اغلب هر چقدر هزینه می کنید به همان اندازه از کیفیت بهتری استفاده خواهید کرد. در ترمیم های با کیفیت از مواد و تکنیکی استفاده می شود که دقیقاً شبیه ظاهر دندان ها و بافت لثه های طبیعی باشند. این مواد به نظر محکم تر و با دوام تر هستند و ممکن است حتی ضمانت نامه هم داشته باشند.
به نظر می رسد ایمپلنت های دندانی گرانتر از پروتزهای مصنوعی باشند، اما هزینه ها به تجربه و شهرت دندانپزشک، محل زندگی، سلامت دندانی شما، نوع ایمپلنت مورد استفاده، و تست های تشخیصی مورد نیاز (تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس، سی تی اسکن، و غیره) بستگی دارد و اینکه آیا فرایندهای اضافی مانند پیوند استخوان یا سینوس لیفت نیاز هستند یا خیر.
عوامل دیگر که باید مد نظر قرار بگیرند عبارتند از تعداد دندان هایی که قرار است جایگزین برای آنها قرار بگیرد همراه با یک بریج یا پروتزی که تحت حمایت 2-4 ایمپلنت قرار دارد.
تکنیک All-on-4 برای جایگزینی یک دست پروتز مصنوعی معمولی فک بالا یا پایین با یک پروتز ثابت استفاده می شود که با چهار ایمپلنت حمایت می شود.
این تکنیک بر اساس زاویه ایمپلنت ها است، زیرا دو ایمپلنت در جلوی دهان با زاویه 90 درجه، در حالی که دو ایمپلنت کناری با زاویه 45 درجه رو به عقب منحرف شده اند تا استفاده از استخوان موجود برای نگه داشتن بی خطر پروتز در جای خود را به حداکثر برسانند. این یک تکنیک تخصصی است که نیاز به آموزش و طراحی اضافی دارد.
ایمپلنت های دندانی علاوه بر زیبایی که دارند، به دلیل شباهتی که به ریشه دندان ها دارند که به حفظ استخوان فک و بافت لثه ها کمک می کنند، به عنوان استاندارد طلایی برای جایگزینی دندان های از دست رفته محسوب می شوند. در همین راستا، استفاده از پروتزهای مصنوعی می تواند گمراه کننده باشد، انتخاب مواد غذایی شما را محدود کنند و لازم است تعداد دفعات بیشتری تعویض شوند.
با این حال، برخی موقعیت ها هستند که در آنها پروتزهای مصنوعی بهترین گزینه هستند. ایمپنت ها برای همه بهترین گزینه نیستند. اگر شما موافق انجام جراحی های دهان نیستید، دندان قروچه دارید، یا نمی توانید سیگار کشیدن را ترک کنید، یا وضعیت پزشکی دارید که که باعث افزایش چشمگیر خطر شکست ایمپلنت های دندانی شما می شوند مانند دیابت، یا هر نوع بیماری دیگری که سیستم ایمنی بدن شما را با مشکل مواجه می کند، پروتزهای مصنوعی می توانند پاسخ باشند. علاوه بر این، اگر استطاعت پرداخت هزینه ایمپلنت ها را ندارید، آنها گزینه کوتاه مدت فوق العاده ای هستند.
پروتزهای مصنوعی ممکن است در ابتدا ارزان تر به نظر برسند، اما مطالعات اخیر نشان می دهند که ایمپلنت های دندانی گزینه های مقرون به صرفه ای برای جایگزینی تک دندان ها هستند. برای جایگزینی چند دندان، ایمپلنت ها هزینه اولیه بالاتری دارند اما در کیفیت زندگی مربوط به سلامت دهان در مقایسه با دیگر گزینه های درمانی بهبود بیشتری بوجود می آورند.