
در این نوشته می خوانید:
دندان ها و لثه های سالم به بهداشت خوب دهان و دندان، رژیم غذایی کم قند، بزاق سالم و مراجعه به دندانپزشک هر 6 تا 12 ماه بستگی دارند. از سوی دیگر، پیشرفت ها در درمان دارویی این امکان را برای افراد فراهم کرده است که زندگی طولانی تر و سالم تری داشته باشند. با این حال، برخی از این داروها می توانند عوارض جانبی نیز داشته باشند. برخی از این عوارض ممکن است غیرمنتظره باشند. آیا شما عادت به مراقبت خوب از دندان های خود دارید؟ بسیاری از داروهای تجویزی، بدون نسخه و گیاهی می توانند روی دندان ها و لثه ها تأثیر بگذارند. مهم است که در مورد هر دارویی که مصرف می کنید از جمله داروهای تجویزی، بدون نسخه و گیاهی به دندانپزشک خود اطلاع دهید. همچنین در مورد مصرف الکل یا سیگار کشیدن خود و همچنین هر دارویی که مصرف می کنید یا اخیراً مصرف کرده اید، به دندانپزشک خود اطلاع دهید. آنها می توانند به شما بگویند که آیا دارو احتمالاً بر دندان های شما تأثیر می گذارد و چه کاری می توانید برای جلوگیری از مشکلات دندانی انجام دهید. دندانپزشکان هنگام تصمیم گیری در مورد بهترین گزینه های درمانی برای مراقبت از دندان های شما، داروهای شما را نیز در نظر می گیرند.
بسیاری از داروها باعث ایجاد وضعیتی به نام خشکی دهان می شوند که خطر پوسیدگی دندان را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. باید در مورد تعدادی از این داروها که می توانند تأثیر منفی بر سلامت دندان های شما داشته باشند، اطلاعاتی داشته باشید.
بسیاری از داروها و مواد مخدر غیرقانونی جریان بزاق را کاهش می دهند و باعث ایجاد وضعیتی به نام خشکی دهان می شوند. خشکی دهان خطر پوسیدگی دندان را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. دلیل این امر این است که بزاق:
داروهای زیادی وجود دارند که می توانند باعث کاهش بزاق شوند.
آنتی هیستامین ها برای جلوگیری از آزاد شدن هیستامین ها در بدن، جزئی که در واکنش های آلرژیک نقش دارد، مصرف می شوند. این داروها با خشک کردن بافت ها عمل می کنند. با این حال، همین اثر خشک کنندگی، آزاد شدن بزاق را که به از بین بردن باکتری ها از دندان ها کمک می کند، مهار می کند. مصرف مکرر آنتی هیستامین ها می تواند باعث مشکلات خشکی دهان شود. خشکی دهان با افزایش خطر پوسیدگی دندان مرتبط است.
داروهایی که برای سرماخوردگی معمولی مصرف می کنید اغلب حاوی ضد احتقان هایی هستند که بافت های دهان را خشک می کنند و می توانند خطر مشکلات دندانی را افزایش دهند. می توانید تعدادی از ضد احتقان هایی را که مصرف می کنید با استفاده از اسپری بینی برای گرفتگی یا گرفتن دوش آب گرم محدود کنید تا بخار بتواند مجاری تنفسی شما را باز کند.
میلیون ها نفر برای کمک به سوزش سر دل و ناراحتی معده، آنتی اسیدها را مصرف می کنند. این داروها می توانند تولید بزاق در دهان را مهار کنند. بزاق برای شستن باکتری ها از دندان ها و خنثی کردن اسیدها در غذاها ضروری است. آنتی اسیدها را فقط در صورت لزوم مصرف کنید و از آنتی اسیدها که حاوی قند هستند و می توانند به پوسیدگی دندان کمک کنند، خودداری کنید.
تتراسایکلین و آنتی بیوتیک های مرتبط با آن باعث تغییر رنگ دندان های کودکان می شوند. این داروها این تأثیر را بر دندان هایی که از قبل تشکیل شده اند، ندارند. کودکانی که مجبورند در طول دوره بیماری شدید دوران کودکی، آنتی بیوتیک با دوز بالا مصرف کنند، می توانند دچار نقص رشد در دندان های شیری و دائمی بزرگسالی شوند که مربوط به آن دوره های زمانی است. برای زنان باردار و کودکان زیر هشت سال باید انواع دیگری از آنتی بیوتیک ها تجویز شوند تا از تغییر رنگ دندان های در حال رشد جلوگیری شود.

داروهای فشار خون بالا
انواع مختلفی از داروها برای تنظیم فشار خون بالا، بیماری مرتبط با بیماری قلبی و سکته مغزی، استفاده می شوند. این داروها می توانند باعث تورم بافت لثه و افزایش ایجاد پلاک در زیر لثه ها شوند که می تواند منجر به افزایش بیماری لثه و از دست دادن دندان شود.
داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای می توانند باعث خشکی دهان و افزایش خطر پوسیدگی دندان شوند. برخی از بیماران همچنین دچار عفونت های قارچی دهان می شوند که ممکن است به درمان نیاز داشته باشد. گاهی اوقات، تعویض دارو با نوع دیگری از این داروها می توان این مشکلات را تسکین داد.
اگر برای دردهای مزمن از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی یا داروهای افیونی استفاده می کنید، ممکن است دچار خشکی دهان و مشکلات دندان شوید. در طول روز آب بنوشید تا بافت های دهان خود را مرطوب نگه دارید و برای حفظ سلامت دندان های خود مرتباً به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
داروهایی برای درمان صرع یا سایر انواع تشنج در دسترس هستند که برای جلوگیری از تشنج بسیار مؤثر هستند، اما ممکن است باعث خشکی دهان، تورم لثه یا سایر مشکلاتی شوند که می توانند روی دندان ها تأثیر بگذارند. اگر این داروها را مصرف می کنید، مرتباً به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا این مشکلاتی را که می توانند بر سلامت دندان های شما تأثیر بگذارند، مدیریت کنید.
داروهای شیمی درمانی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شوند، اما همچنین می توانند تأثیر مخربی بر سلول های طبیعی دهان داشته باشند. بیماران اغلب دچار سوزش، لایه برداری بافت ها یا زخم های دردناک دهان می شوند که غذا خوردن را دشوار می کنند. این داروها همچنین می توانند خطر پوسیدگی دندان را افزایش دهند. کودکانی که تحت شیمی درمانی هستند ممکن است دچار بدشکلی دندان یا افتادن دندان شوند. اگر تحت درمان سرطان هستید و مشکلات دهان یا دندان دارید، در مورد راه های کمک به کاهش این مشکلات با پزشک خود صحبت کنید.
مزایای دارو درمانی معمولاً بسیار بیشتر از عوارض جانبی جزئی هستند که معمولاً رخ می دهد. اگر دچار تغییراتی در رنگ یا وضعیت دندان های خود، حساسیت دهانی یا ایجاد زخم های دهانی شدید، در مورد داروهایی که در حال حاضر مصرف می کنید با پزشک خود صحبت کنید. اغلب، تغییر دارو می تواند این علائم را تسکین دهد.
ترک سیگار را در نظر بگیرید. با پزشک یا دندانپزشک خود در مورد پشتیبانی های موجود برای کمک به ترک سیگار صحبت کنید.
اگر مشکل وابستگی به مواد مخدر یا الکل دارید، صحبت با پزشک خود در مورد خدمات پشتیبانی یا ورود به یک برنامه درمان دارویی را در نظر بگیرید.
پزشک و دندانپزشک شما ممکن است پیشنهادات بیشتری برای مراقبت از خود ارائه دهند. این پیشنهادات را با دقت دنبال کنید.