به زبان ساده، بایت صحیح در پزشکی و بویژه در دندانپزشکی، موقعیت نسبی دندان ها است که برای فرآیند تغذیه و صحبت کردن بهینه است. برخی از محققان بر این باورند که اکثر افراد نوعی مال اکلوژن دارند، اما مشکلات جدی به دلیل آسیب شناسی نسبتاً فاحش محل ایجاد می شوند و با چشم غیر مسلح قابل مشاهده هستند.

ماهیت بایت به صورت ژنتیکی تعیین می شود، اما تحت تأثیر شرایط زندگی پس از تولد نیز قرار می گیرد: تغذیه، سطوح ویتامین و عناصر کمیاب، آسیب ها و برخی بیماری های عفونی. بگذارید با جزئیات بیشتری به این موضوع بپردازیم که در چه مواردی و چگونه بایت را در موارد مختلف اصلاح کنیم.

پیکربندی صحیح دندانی

برای اینکه بایت صحیح نامیده شود، باید ویژگی های زیر را داشته باشد:

• وجود 28 واحد دندانی (در صورت وجود دندان عقل – واحد32). نبودن هشت دندان نشانی از مشکل نیست.
• دندان های فک بالا به اندازه یک سوم از ارتفاع تاج های دندان های فک پایین را می پوشانند، در حالی که تاج های دندان های فک پایین با شیب اندکی به سمت حفره دهان قرار دارند.
• فک ها متقارن هستند.
• هیچ فضای بین دندانی قابل توجهی وجود ندارد، مینای دندان ها هیچ لب پر شدگی یا ترکی ندارد.
• دندان ها پرمولر و مولر فک بالا و پایین محکم بسته می شوند، سطوح جونده با یکدیگر مطابقت دارند.
• حرکات در مفصل فک پایین محدود نیستند، دهان بدون درد به حداکثر عرض خود باز می شود. گاز گرفتن و جویدن غذای جامد بدون درد و زحمت انجام می شود. طرز بیان مشکلی ندارد. تنفس از راه بینی آزادانه انجام می شود، سر درد مزمن، تنش عضلات گردن، دندان قروچه، پوکی استخوان مهره های گردن وجود ندارد.

این علائم نشان می دهند که دندان ها به طور کامل وظایف خود را انجام می دهند. در این مورد، ممکن است نقص های صرفاً زیبایی وجود داشته باشند که بر کیفیت زندگی تأثیری ندارند. این حالت مرزی نامیده می شود و به آن آسیب شناسی نمی گویند.

انواع بایت صحیح

انواع اصلی بایت ها که صحیح نامیده می شوند را انواع زیر در نظر بگیرید:

ارتوگناتیک Orthognathic

بهینه ترین نوع پیکربندی دندان ها، ترکیبی از تمام ویژگی های ذکر شده در بالا. بسیار نادر است.

پروژنیک Progenic

فک پایین (مندیبل) نسبت به حالت اول با شدت بیشتری به جلو بیرون می زند، اما دندان های پیشین فک پایین با فک بالا بسته می شوند و حرکات در مفصل فک به طور کامل انجام می شوند.

مستقیم Straight

هنگامی که دهان بسته می شود، دندان های جلو توسط لبه های جونده بسته می شوند، بدون اینکه روی هم قرار بگیرند. این یک نوع از هنجار است، اما در طول زندگی به دلیل بار زیاد در هنگام غذا خوردن می تواند منجر به آسیب به مینای دندان ها شود.

پروگناتیک دو فکی Biprognathic

فک بالا و پایین هر دو رو به جلو بیرون زده اند. در عین حال، دندان ها کمی جهت گیری به سمت لب ها دارند.

آپیستوگناتیک Opistognathic

آرواره ها شبیه نوع پروگناتیک دو فکی رو به جلو کشیده شده اند، اما واحدهای جونده به سمت زبان منحرف می شوند. این گزینه نیز کمتر از بقیه شایع است.

مال اکلوژن Malocclusion

افراد زیادی با اختلالات در موقعیت نسبی دندان ها – تا 90% در جمعیت – وجود دارند. برخی از انحرافات جزئی ممکن است در طول زندگی مشکلی ایجاد نکنند، اما همیشه این خطر وجود دارد که بایت مشکل دار باعث ایجاد پیامدهای جدی تر شود. بنابراین، در بیشتر موارد، دندانپزشکان انجام اصلاح دندان را توصیه می کنند.

توسعه اختلافات

در برخی موارد، آسیب شناسی موقعیت واحدهای دندانی به دلیل ویژگی های ژنتیکی است.

پنج دوره شکل گیری بایت وجود دارد. اگر طی یکی از آنها هر گونه شکستی رخ دهد، این منجر به بروز اختلالاتی در شکل یا موقعیت اندام های جونده می شود، که تا آخر عمر باقی می مانند.

• از 6 ماهگی – تا شروع رویش، از قبل در فک – جوانه های ابتدایی دندان وجود دارند.
• از 6 ماهگی ماه تا 3 سالگی – “دندان های شیری” موقت تا حدی می رویند.
• 3 تا 6 سالگی – رشد فعال اسکلت، از جمله استخوان های فک بالا و فک پایین وجود دارد.
• 6 تا 12 سالگی – دوره واسط دندانی. علاوه بر ادامه رشد استخوان، رویش واحدهای شیری تکمیل می شود.
• 12 تا 16 سالگی – سرعت رشد کند می شود، تغییر دندان های شیری به دندان های دائمی شروع و پایان می یابد.

آسیب شناسی بایت می تواند به دلیل رشد نامناسب استخوان، مشکلات در هنگام رویش یا ناهماهنگی این فرآیندها رخ دهد.

اگر استخوان به اندازه کافی سریع رشد نمی کند و تاج های دندان ها قبلاً ظاهر شده اند و بزرگ هستند، فضای کافی ندارند و جابجا می شوند.

اگر رشد استخوان زودتر از برنامه اتفاق بیفتد، دیاستازها رخ می دهند. در اختلالات شدید، برخی از انواع دندان ها ممکن است اصلاً بیرون نیایند.

علل آسیب شناسی بایت

علل آسیب شناسی بایت

عوامل اصلی که منجر به این بیماری می شوند:

• ویژگی های تغذیه در دوره قبل از دندان درآوردن. برای اینکه استخوان های جمجمه صورت کودک به درستی رشد کنند، باید به آنها بار وارد شود. این با تغذیه طبیعی تسهیل می شود. اگر به دلایلی کودک بدون تلاش غذا خورد، فک پایین به اندازه کافی رشد نمی کند.
• عدم تغذیه با غذای جامد پس از رویش دندان ها.
• آسیب در هر یک از دوره ها، از دست دادن زود هنگام دندان های شیر. این منجر به جابجایی در دندان های مجاور می شود و ساختار بایت را مختل می کند.
• وراثت و بیماری های ژنتیکی (شکاف کام، شکاف شدید لب، سندرم داون).
• عادات دوران کودکی: مکیدن طولانی مدت انگشت شست، نگه داشتن دست زیر گونه هنگام خواب، کج کردن سر به عقب هنگام شیر خوردن از سینه مادر یا شیشه شیر.
• بیماری های دستگاه تنفسی فوقانی که به دلیل آن تنفس از راه بینی مختل می شود. با دهان دائماً باز، عضلات جونده منقبض می شوند و روی قوس آلوئولی فشار می آورند که آن را باریک تر می کنند و فک پایین می تواند به عقب برود.
• بیماری های غده تیروئید با افت سطح هورمون های آن.
• ساییدن دوره ای فک ها – دندان قروچه.
• نقض متابولیسم مواد معدنی – کلسیم، فلوراید، یا مصرف کمی از آنها با غذا.
• آسیب های فک و صورت.
• علل آسیب شناسی در افراد بزرگسال.
• در برخی موارد، بیماری می تواند پس از اتمام رشد دندان شروع شود.
• قرار دادن نادرست دندان مصنوعی.
• کشیدن دندان.
• آسیب های صورت.
• نقض شکل و موقعیت زبان.
• آغاز رویش دندان مولر سوم.
• استئومیلیت، اولیه یا ثانویه، انحراف مفصل فک پایین از شکل اصلی.
• بالا رفتن استخوان آلوئولار و دندان ها بالاتر از سطح بقیه ردیف دندان ها (پدیده پوپوف گودون Popov-Godon phenomenon).

همچنین، مال اکلوژن در افراد بزرگسال و افراد مسن ممکن است یک نوع عمیق یا مزیال از آسیب شناسی ایجاد کند.

به دلیل موقعیت نادرست واحدها ها در دهان، بسته شدن آنها مختل می شود، به همین دلیل غذا به خوبی جذب نمی شود، زبان در هنگام صحبت نمی تواند به طور طبیعی حرکت کند، نقص های گفتاری و نقص های زیبایی ایجاد می شوند.

انواع مشکلات

برای چه نوع مشکلاتی اصلاح بایت ضروری است، انواع اصلی را در نظر بگیرید.

دیستال Distal

مترادف اکلوژن دیستال. شایع ترین مشکل با جلو آمدگی چشمگیر فک بالا و دندان های فک بالا مشخص می شود. این می تواند به دلیل رشد بیش از حد بخش های فوقانی و عقب رفتن فک پایین باشد.

پروگناتیسم Prognathic

بخش های بالایی نیز جلو آمده اند، در حالی که دندان ها بسته نمی شوند و شکاف قابل توجهی ایجاد می شود. به همین دلیل، گاز گرفتن برای انسان مشکل است و جویدن نیز مشکل است. در برخی موارد، تنفس نیز ممکن است دشوار باشد. با پروگناتیسم شدید، هنگام بسته شدن دهان نیز این نقص قابل توجه است: لب بالایی جلو آمده و با لب پایین بسته نمی شود.

دیپ بایت Deep

با دهان بسته، تاج های دندان های فک بالا به اندازه نصف یا بیشتر روی دندان های پایینی همپوشانی دارند. این اغلب منجر به پاک شدن سریع مینای دندان ها از روی آنها و ایجاد ترک یا سایر نقص ها می شود.

در همان زمان، قسمت پایین صورت کوچکتر به نظر می رسد و لب به سمت بیرون می آید.

مزیال Mesial

نیمه پایینی بایت به جلو در معرض دید قرار می گیرد. لب بالایی به داخل فرو رفته است، و چانه به جلو رانده شده است، عظیم به نظر می رسد.

اپن بایت Open

بسته شدن ناقص دندان ها، ایجاد شکاف، اغلب بین دندان های پیشین، کمتر بین دندان های مولر. بنابراین صورت کشیده به نظر می رسد. اصلاح این آسیب شناسی دشوار است.

کراس بایت Cross

فک پایین دائماً به سمت چپ یا راست منتقل شده و باریک می شود. صورت به وضوح نامتقارن است. نقض فاحش که منجر به عوارض جدی می شود: بیماری پریودنتال و از دست دادن دندان.

دیستوپی Dystopia

دندان ها نسبت به استخوان نامرتب هستند و در جای خود رشد نمی کنند. این اتفاق اغلب بویژه در صورتی اتفاق می افتد که بخشی از اندام ها از بین رفته باشد.

انواع مشکلات بسیار بیشتر از موارد عادی هستند. این به دلیل فراوانی وقوع آسیب است. همچنین دندان ها می توانند از نظر ارتفاع نابرابر باشند، حول محور خود چرخانده شوند، به همین دلیل شکاف های بسیار وسیعی بین آنها ایجاد می شود.

به همین دلیل، فرد باید هنگام جویدن تلاش بیشتری انجام دهد تا عضلات گردن را تحت فشار قرار دهد. کودکان می توانند از طریق دهان شروع به تنفس کنند.

در بیشتر موارد، مال اکلوژن حتی بدون آموزش خاص نیز قابل مشاهده است. به محضی که تردید در رشد نادرست دندان های کودک وجود داشت، لازم است برای معاینه و تعیین تاکتیک های درمانی با دندانپزشک تماس بگیرید.