در این نوشته می خوانید:
دندانپزشکان در طول دوره طبابت خود ارتباط نزدیکی بین آرتریت روماتوئید و سلامت دندان ها مشاهده می کنند. از آنجا که آرتریت یک بیماری التهابی است، می تواند موجب پیچیده شدن شرایط دندانی مانند بیماری لثه شود و در نهایت به از دست رفتن دندان ختم شود. اگر از آرتریت روماتوئید رنج می برید، ممکن است سلامت دندان شما در خطر باشد.
آرتریت روماتوئید نوعی اختلال التهابی مزمن است که می تواند مفاصل و دیگر سیستم های بدن را تحت تأثیر قرار دهد. این اتفاق زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن شما به جای حمله به بافت های مهاجمان خارجی، بافت های بدن شما را مورد حمله قرار می دهد.
آرتریت روماتوئید در خارج از مفاصل، می تواند پوست، چشم ها، ریه ها، قلب، کلیه ها، غدد بزاقی، بافت عصب، مغز استخوان و عروق خونی را تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری عموماً خود را به شکل مفاصل متورم، حساس و تحریک پذیر یا سفت و همچنین خستگی، تب یا از دست دادن اشتها نشان می دهد.
به دلیل ماهیت التهابی این بیماری، آرتریت می تواند سلامت دندان شما نیز تحت تأثیر قرار دهد. التهاب باعث بروز بیماری لثه می شود، که منبع شماره یک پوسیدگی دندان و عفونت های دهان است. اگر آرتریت دارید، احتمال نیاز شما به روکش یا درمان ریشه بیشتر خواهد بود. با این حال، تنظیم برنامه روزانه مراقبت های دهانی و مراجعه بیشتر به دندانپزشک می تواند به محافظت از سلامت دهان و دندان های شما کمک کند.
گرچه نرخ موفقیت کاشت ایمپلنت های دندانی برای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید و ایمپلنت های دندانی دارند بالا است، افرادی که هر دو را دارند، به دلیل آسیب پذیر بودن نسبت به تجزیه بافت نرم، توصیه می شود در برنامه های نگهداری دقیق شرکت کنند.
دندانپزشکان درمان با لیزر دایود را برای سلامت لثه ها ارائه می دهند. این درمان غیر تهاجمی، باکتری های مضر داخل دهان را از بین می برد و به بهبود بافت آسیب دیده لثه کمک می کند. لیزر به عمق زیر خط لثه نفوذ می کند تا باکتری هایی را که باعث بروز عفونت ها و التهاب می شوند، جستجو کرده و از بین ببرد. لیزر درمانی سریع، موثر و کاملاً بدون درد است.
بیماری پریودنتال که به عنوان بیماری لثه نیز شناخته می شود، به بافت نرم و همچنین استخوان هایی که از دندان های شما حمایت می کنند آسیب وارد می کند. التهاب می تواند لثه های شما را از روی دندان ها کنار ببرد و آنها را در برابر پلاک و حملات اسیدی که باعث ایجاد حفره می شوند، آسیب پذیر کند. در صورت داشتن هر گونه علائم بیماری پریودنتال، باید هر چه سریع تر به دندانپزشک مراجعه کنید.
علائم پریودنتیت می توانند شامل موارد زیر باشند:
سندرم شوگرن اختلالی است که میزان رطوبت چشم و دهان را کاهش می دهد. حدود نیمی از مواقع این بیماری همراه با یک بیماری خود ایمنی دیگر بافت همبند مانند آرتریت روماتوئید رخ می دهد.
گرچه بسیاری از بیماران مبتلا به سندرم شوگرن خشکی چشم، خشکی دهان، خستگی و درد مفاصل را تجربه می کنند، اما این شرایط همچنین می تواند باعث اختلال در عملکرد اندام هایی مانند کلیه ها، دستگاه گوارش، عروق خونی، ریه ها، کبد، پانکراس و سیستم عصبی مرکزی شود.
برای رسیدن به تشخیص، دندانپزشکان می توانند آزمایش جریان بزاق را برای اندازه گیری میزان بزاق تولید شده یا نمونه برداری از غدد بزاقی را انجام دهند.
مفصل گیجگاهی فکی، یا TMJ، فک شما را به جمجمه متصل می کند. به عبارت دیگر، این مفصلی است که به شما اجازه می دهد دهان خود را باز و بسته کنید. به دلیل التهاب ناشی از آرتریت روماتوئید، حرکت دادن فک ممکن است دردناک شود.
علائم TMJ عبارتند از:
ایمپلنت های دندانی بهترین گزینه موجود برای جایگزینی دندان ها هستند: آنها می توانند بسیار جذاب به نظر برسند و به شما کمک می کنند سبک زندگی فعال خود را حفظ کنید. و اکثر مردم گزینه های مناسبی برای دریافت آنها هستند، اما برخی از بیماری ها وجود دارند که باعث بروز نگرانی می شوند. به عنوان مثال، آرتریت روماتوئید، شکل کمتر شایع آرتریت، می تواند با ایمپلنت های دندانی تداخل داشته باشد.
وقتی صحبت از ایمپلنت های دندانی به میان می آید، یکی از بزرگ ترین نگرانی های بیماران مبتلا به آرتریت این است که آیا این بیماری میتواند در توانایی آنها برای صحیح مسواک زدن دندان ها اختلال ایجاد کند. نگه داشتن مسواک و انجام حرکات ظریف برای تمیز کردن تمام دندان ها ممکن است دشوار باشد. و نخ دندان کشیدن می تواند حتی دشوارتر باشد.
این امر بویژه در مورد ایمپلنت های دندانی حیاتی است. ایمپلنت های دندانی حتی بیشتر از دندان های طبیعی در برابر بیماری های لثه آسیب پذیر هستند، به این معنی که اگر نتوانید مسواک بزنید و نخ دندان بکشید، بیشتر احتمال خواهد داشت که به عفونت در اطراف ایمپلنت مبتلا شوید.
از آنجا که آرتریت روماتوئید یک اختلال خود ایمنی است، اکثر درمان ها شامل سرکوب سیستم ایمنی هستند. این بیماری، علاوه بر ایجاد مشکل برای تمیز کردن دندان ها، میتواند خطر بروز عفونت اطراف ایمپلنت ها را نیز افزایش دهد و برخی از داروهای آرتریت روماتوئید مانند متوترکسات می توانند در بهبود استخوان نیز اختلال ایجاد کنند. این امر می تواند کار بدن برای پذیرش ایمپلنت های دندانی را دشوار کند. استفاده طولانی مدت نیز ممکن است تراکم استخوان در فک را کاهش دهد و باعث شود برای حمایت از ایمپلنت های دندانی مناسب نباشد.
هنگام بررسی شرایط شما برای دریافت ایمپلنت های دندانی، از شما در مورد شرایط سلامتی مربوطه سؤال خواهد شد و سلامت عمومی بدن شما نیز مورد بررسی خواهد گرفت، اینکه آیا ایمپلنت ها برای شما مناسب هستند یا خیر، تراکم استخوان فک و وضعیت لثه ها نیز بررسی می شوند، در مورد داروهایی که مصرف می کنید نیز با شما صحبت خواهد شد و از شما درخواست می شود در مورد آنها با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است توصیه شود در طول هفته های بعد از جراحی مصرف داروهای خود را متوقف کنید.
برنامه ریزی مکرر برای مراجعه به دندانپزشک برای پاکسازی های تخصصی و لیزر درمانی می تواند به پیشگیری از بروز عوارض جانبی آرتریت روماتوئید کمک کند.