افراد در هر سنی می توانند از مزایای درمان ارتودنسی بهره مند شوند. دندان های کجی که فشرده یا بیرون زده هستند، روی ظاهر و عملکرد دندان های شما تأثیر می گذارند. درمان ارتودنسی نه تنها ظاهر لبخند شما، بلکه سلامت شما را نیز بهبود می دهند. دندان های صاف راحت تر تمیز می شوند و کمتر دچار پوسیدگی یا آسیب می شوند. اگر از ظاهر یا عملکرد دندان های خود راضی نیستید، درمان ارتودنسی ممکن است به شما کمک کند.

درمان ارتودنسی چیست؟

درمان ارتودنسی دندان های شما را صاف می کند تا ظاهر و عملکرد بهتری داشته باشند. بریس ها یا سایر ابزارها برای وارد آوردن فشار ملایم به دندان ها استفاده می شوند. طی چند ماه یا چند سال، این فشار می تواند دندان های شما را در موقعیت مناسب قرار دهد.

چرا ممکن است به درمان ارتودنسی نیاز داشته باشید؟

موقعیت دندان ها و فک های شما روی بایت شما تأثیر می گذارد. بایت شما به نحوه قرار گیری دندان های بالا و پایین شما روی یکدیگر اطلاق می گردد. هنگامی که دندان های بالا و پایین شما به درستی روی هم قرار نمی گیرند، به این حالت مال اکلوژن یا بایت مشکل دار گفته می شود. مشکلاتی مانند از دست دادن، کج بودن، فشردگی یا بیرون زدگی دندان ها می توانند در ایجاد بایت مشکل دار نقش داشته باشند. مکیدن شست یا انگشت نیز ممکن است بایت شما را تحت تأثیر قرار دهند.

یک بایت مشکل دار می تواند جویدن برخی غذاها را دشوار کند و ممکن است باعث فرسودگی برخی از دندان ها شود. همچنین می تواند باعث ایجاد فشار و درد عضلانی شود. دندان هایی که بیرون زده هستند، راحت تر لب پر می شوند یا می شکنند. دندان های فشرده و کج به سختی تمیز می شوند و ممکن است بیشتر در معرض پوسیدگی و بیماری لثه قرار گیرند. اصلاح یک بایت مشکل دار باعث بهبود لبخند و سلامت شما نیز می شود. انواع مختلف مشکلات بایت عبارتند از: اوربایت، آندربایت، کراس بایت، اورجت و اپن بایت.

• اوربایت زمانی اتفاق می افتد که دندان های جلوی فک بالا روی دندان های جلوی فک بالا همپوشانی زیادی ایجاد کنند.
• اورجت زمانی اتفاق می افتد که دندان های جلوی فک بالا علاوه بر همپوشانی روی دندان های جلوی فک پایین، رو به جلو نیر منحرف باشند.
• دیپ بایت زمانی اتفاق می افتد که دندان های جلوی فک بالا دندان های جلوی فک پایین را بیش از حد بپوشانند.
• آندربایت زمانی اتفاق می افتد که دندان های فک بالا داخل قوس دندان های فک پایین قرار می گیرند.
• اپن بایت زمانی اتفاق می افتد که دندان های عقب روی یکدیگر قرار گرفته باشند و بین دندان های جلوی دو فک پایین و بالا فاصله وجود داشته باشد.
• کراس بایت زمانی اتفاق می افتد که یک یا چند دندان فک بالای شما داخل دندان یا دندان های فک پایین شما قرار گرفته باشند.
• فاصله بین دندان ها.
• ناهمراستایی خط وسط یا میدلاین دندان های دو قوس دندانی بالا و پایین.

ارتودنسی در هر سنی

چه کسی این فرایند درمان را انجام می دهد؟

ارتودنسی یکی از تخصص های دندانپزشکی است که با پیشگیری و اصلاح مال اکلوژن سروکار دارد. دندانپزشک شما ممکن است درمان اولیه ارتودنسی را انجام دهد یا شما را به متخصص ارتودنسی ارجاع دهد. متخصص ارتودنسی یا ارتودنتیست، دندانپزشکی است که پس از گذارندن دوره دندانپزشک عمومی، در دوره تخصص ارتودنسی دوره دیده و تحصیل کرده است، به همین دلیل اطلاعات لازم برای انجام صحیح اصلاحات ارتودنتیک را دارد.

درمان ارتودنسی برای چه افرادی قابل انجام است؟

درمان ارتودنسی فقط برای نوجوانان نیست، زیرا دندان ها را می توان در هر سنی جابجا کرد. در واقع، با گذشت زمان و افزایش اطلاعات افراد جامعه از امکانات دانش دندانپزشکی، تعداد بیشتری از افراد بزرگسال برای بهبود ظاهر و سلامت لبخند خود به درمان ارتودنسی روی می آورند. دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی شما می تواند ارزیابی کند که آیا درمان ارتودنسی برای شما مناسب است یا خیر.

در برخی موارد شروع درمان ارتودنسی قبل از رویش تمام دندان های دائمی (بزرگسالی) مفید است. به این نوع درمان ارتودنسی، ارتودنسی مداخله گر گفته می شود. دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی شما می توانند غربالگری ارتودنسی را انجام دهند تا متوجه شوند که آیا کودک شما برای اصلاح بایت مشکل دار به درمان ارتودنسی نیاز دارد یا خیر. ارتودنسی مداخله گر به دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی شما این امکان را می دهد تا مشکلی که در حال گسترش است را درمان یا متوقف کند.

درمان ارتودنسی چقدر طول می کشد؟

درمان ارتودنسی زمان بر است. مدت زمان درمان به سن شما، جدی بودن مشکل و روش درمانی مورد استفاده شما بستگی دارد. درمان به طور کلی شامل مراجعه منظم به دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی طی چند ماه تا چند سال است. به طور کلی، درمان افراد بزرگسال بیشتر از کودکان یا نوجوانان طول می کشد. اکثر افراد برای حدود 2 سال از بریس ها استفاده می کنند.

انواع درمان های ارتودنسی

بسته به میزان مشکلات بایت شما، ارتودنتیست شما ممکن است یک یا ترکیبی از درمان های ارتودنسی زیر را برای اصلاح بایت شما پیشنهاد دهد:

• بریس ها.
• هدگیر.
• ابزارهای قابل جابجایی یا متحرک.
• نگهدارنده ها.
• ابزارهای فانکشنال.
• جراحی دهان.

بریس ها

متداول ترین نوع درمان ارتودنسی که توسط دندانپزشکان یا متخصصین ارتودنسی استفاده می شود بریس است.

ارتودنسی در هر سنی

نحوه انجام درمان با بریس ها

برای اعمال بریس، ارتودنتیست شما براکت ها (یا بندها) را با چسب به تک تک دندان های شما می چسباند. سیم های کمانی در همه براکت ها عبور داده می شوند و معمولاً با گره های لاستیکی یا سیمی در جای خود نگه داشته می شوند.

زمانی که بریس های خود را برای اولین بار دریافت می کنید و زمانی که تنظیم می شوند، ممکن است برای مدتی احساس ناراحتی کنید. کمی زمان می برد تا به براکت ها عادت کنید و آنها می توانند لب ها و گونه های شما را اذیت کنند. اگر این اتفاق رخ دهد، یک موم تسکین دهنده را می توان روی بریس ها قرار داد. برای سهولت در خوردن غذا پس از تنظیم، غذاهای نرم توصیه می شوند.

مراقبت از دندان ها با بریس ها

مسواک زدن و نخ دندان کشیدن صحیح برای افرادی که بریس دارند اهمیت بیشتری دارد، زیرا پلاک می تواند به راحتی در اطراف لبه های بریس آنها انباشته شود. اگر این پلاک به درستی برداشته نشود، ممکن است لکه های سفید یا قهوه ای رنگی روی سطح مینای دندان ها ظاهر شوند و این لکه ها ممکن است دائمی باشند.

مسواک زدن و نخ دندان کشیدن با بریس زمان بیشتری می برد. مسواک زدن بریس ها و همچنین سطوح جلو، عقب و جونده دندان ها بسیار مهم است. دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی نکاتی را در مورد نحوه مسواک زدن و نحوه نخ دندان کشیدن با فلاس تریدر به شما ارائه می دهند. والدین باید روی نخ دندان کشیدن فرزندان خود نظارت داشته باشند تا مطمئن شوند که دندان ها و بریس های خود را به خوبی تمیز می کنند و توصیه های دندانپزشک یا ارتودنتیست خود را دنبال می کنند.

مراقبت از بریس های خود

اگر بریس دارید، چیزهای سفت مانند تکه های یخ و آجیل را گاز نزنید. سر خودکار یا مداد را نجوید. همچنین از خوردن خوراکی های چسبناک مانند آدامس یا تافی خودداری کنید زیرا می توانند براکت ها را شل کنند، سیم ها را کج کنند و حتی بریس ها را از روی دندان های شما جدا کنند. در صورت بروز هر یک از این مشکلات، باید بریس های خود را توسط دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی خود تعمیر کنید.

اگر الاستیک ها یا گره ها از براکت جدا شوند، ممکن است بتوانید آنها را با استفاده از موچین های کوچک دوباره به دور براکت قرار دهید. اگر سیمی بیرون زده و لب یا گونه شما را آزار می دهد، ممکن است بتوانید آن را با سر پاک کن پلاستیکی یک مداد به جای خود فشار دهید یا ممکن است با دقت با ناخن گیر قطع شود. هنگامی که مشکلی پیش می آید، همیشه با دندانپزشک یا ارتودنتیست خود تماس بگیرید تا در اسرع وقت بریس های شما را بررسی کنند. مشکلاتی که برطرف نشده اند می توانند باعث طولانی تر شدن درمان شوند.

ارتودنسی در هر سنی

انتخاب از بین انواع بریس ها

بریس های امروزی کوچکتر هستند و کمتر به چشم می آیند. در کنار بریس های فلزی سنتی، بریس های سرامیکی همرنگ دندان وجود دارند که کمتر به چشم می آیند. الاینرهای شفاف برای افراد بزرگسال نیز موجود هستند. بریس ها و الاستیک ها نیز می توانند چند رنگ باشند. در مورد تمام انتخاب های خود با دندانپزشک یا ارتودنتیست خود صحبت کنید.

بریس های ثابت

بریس های ثابت متداول ترین نوع ابزارهای ارتودنسی هستند. چند روز پس از نصب بریس ثابت، می توانید انواع غذاهایی که قبلاً می خورده اید را بخورید. اما باید از مصرف برخی غذاها و نوشیدنی ها مانند تافی، شیرینی های سفت و نوشابه های گازدار اجتناب کنید، زیرا می توانند به ابزار و دندان های شما آسیب برسانند.

اگر از یک ابزار ثابت استفاده می کنید و یک ورزش پر برخورد مانند راگبی انجام می دهید، باید از محافظ دندان برای محافظت از دهان و ابزار استفاده کنید. بریس های ثابت معمولاً از فلز ساخته می شوند، بنابراین در جلوی دندان های شما قابل توجه خواهند بود. بسیاری از ارتودنتیست ها بریس های سرامیکی یا شفاف یا بریس های فلزی نصب شده در پشت دندان ها را پیشنهاد می کنند، گرچه آنها معمولاً گران تر هستند.

بریس های متحرک

بریس های متحرک را می توان برای اصلاح مشکلات جزئی یا به عنوان بخشی از درمان بریس ثابت استفاده کرد. همچنین گاهی اوقات می توان از آنها برای جلوگیری از مکیدن انگشت شست کودکان استفاده کرد. این بریس ها را فقط باید برای تمیز کردن یا به عنوان یک اقدام احتیاطی در طول فعالیت های خاص از دهان خارج کرد. متخصص ارتودنسی می تواند در این مورد به شما مشاوره دهد.

هدگیر

طی این درمان ممکن است از ابزاری استفاده شود که به دور سر یا گردن قرار می گیرد. این ابزار جهت حرکت دندان و رشد فک را، در فردی که هنوز در حال رشد است، هدایت می کند. هدگیر انواع مختلفی دارد و ممکن است در طول هر یک از دوره های درمان ارتودنسی استفاده شود. متخصص ارتودنسی نحوه پوشیدن هدگیر را به شما نشان می دهد و به شما می گوید که هر روز چه مدت از آن استفاده کنید. در بیشتر موارد، این ابزار در هنگام عصر و شب پوشیده می شود.

ابزارهای متحرک یا قابل جابجایی

گرچه ابزارهای متحرک به اندازه بریس ها دقیق نیستند، اما می توانند دندان یا گروهی از دندان ها را حرکت دهند. آنها توسط ارتودنتیست شما نصب می شوند. ابزارهای متحرک را می توان قبل از استفاده از بریس ها، در طول استفاده از بریس ها، یا به تنهایی و برای درمان مشکلات خاص استفاده کرد.

نگهدارنده ها

هنگامی که بریس های شما برداشته می شوند، می توان از یک نگهدارنده برای نگه داشتن دندان ها در محل مناسب استفاده کرد. نگهدارنده ها یا ثابت هستند (به دندان ها متصل می شوند) یا قابل جابجایی. ممکن است لازم باشد که به صورت تمام وقت یا گاهگاهی استفاده شوند.

ابزارهای فانکشنال

از ابزارهای فانکشنال می توان برای درمان مشکلات مربوط به موقعیت فک های بالا و پایین و دندان ها استفاده کرد. اکثر افراد نیاز دارند همیشه آنها را بپوشند. پیروی از دستورالعمل های ارتودنتیست خود در مورد نحوه و زمان استفاده از ابزار بسیار مهم است. اگر به درستی استفاده نشوند، درمان مؤثر نخواهد بود. ممکن است لازم باشد ابزار فانکشنال خود را برای تمیز کردن و هنگام غذا خوردن بردارید.

جراحی دهان

اگر دندان های شما فشرده باشند یا اگر دندان ها به شدت از موقعیت خود خارج شده باشند، ممکن است کشیدن دندان نیاز باشد. جراحی فک (یا جراحی ارتوگناتیک) ممکن است زمانی نیاز باشد که تفاوت های عمده ای در اندازه یا موقعیت فک بالا و پایین وجود داشته باشد. اگر متخصص ارتودنسی فکر می کند که شما به جراحی فک نیاز دارید، شما را به یک جراح فک و صورت ارجاع خواهد داد.