در بسیاری موارد ما با موارد بالینی مواجه می شویم که در آنها دندان به طور کامل رشد نکرده است اما به دلیل پوسیدگی گسترده ای که در آن اتفاق افتاده است یا به دلیل حادثه ای که به آن آسیب وارد کرده است، لازم است روی آن درمان و مداخلات اندودانتیک انجام دهیم. در چنین موقعیت هایی، وضعیت پالپ دندان و میزان رشد دندان را بررسی می کنیم و با استفاده از طرح درمان درست به دوام دندان در دراز مدت کمک می کنیم.
نمی توانیم روی دندانی که به طور کامل رشد نکرده است درمان ریشه کامل انجام دهیم، زیرا با انجام آن، عروقی که کار خونرسانی و کمک به رشد دندان را انجام می دهند را تخلیه می کنیم و این برای دندان نابالغی که هنوز رشد آن کامل نشده است، به معنای توقف رشد است. اَپِکسوژِنِزیس Apexogenesis فرایندی است که در آن کمبودهای فرایند کامل درمان ریشه روی پالپ ملتهب دندانی که به طور کامل رشد نکرده است را جبران می کنیم. هدف اپکسوژنزیس حفظ بافت پالپ زنده است، به گونه ای که رشد ریشه آن حتی با بسته شدن بخش آپیکال آن ادامه پیدا کند.
برای انجام این فرایند، بخش آپیکال عفونی پالپ دندان را تخلیه می کنیم، اغلب تا جایی که کانال سوراخ شده است. سپس حفره پالپ را با محلول نمکی استریل یا آب استریل شستشو می دهیم تا همه ذرات باقی مانده زدوده شوند. سپس مایعات اضافی را با استفاده از دستگاه وکیوم یا پنبه های استریل با دقت کامل خشک می کنیم و خمیر هیدروکسید کلسیم روی محل پالپ قطع شده قرار می دهیم. ماده پایه ای ترمیم را روی هیدروکسید کلسیم قرار می دهیم و اجازه می دهیم تا کاملاً قرار بگیرد. در انتها، باید ترمیم کورونال را قرار دهیم که حداکثر سیل را برای طولانی مدت تضمین خواهد کرد.