بخیه زدن موفقیت آمیز در جراحی های دهان و دندان تا میزان زیادی به عملکرد فلپ ها (تکه بافتی که برای جراحی بریده و مجدداً بخیه زده می شود) بستگی دارد. روش ها و مواد مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند تا قرار گیری فلپ ها در جای خود با دقت انجام شود. بخیه زدن هنوز هم مشهورترین روش است. اصطلاح “بخیه” کلیه مواد نخی را توصیف می کند که برای بستن عروق خونی و به هم رساندن بافت ها مورد استفاده قرار می گیرند. هدف اولیه بخیه زدن در جراحی های دهان و دندان، قرار دهی امن فلپ ها است تا بهبود به بهترین شکل ممکن صورت بگیرد و حاشیه های بافت ها به میزان کافی حمایت شوند تا بهبود پیدا کنند، بدون آنکه هیچ فضای مرده ای بین بافت ها بوجود بیاید و درد پس از جراحی کاسته شود. بخیه ناکافی نیز ممکن است منجر به باز شدن فلپ، برداشته شدن پوشش روی استخوان/ نکروز آن، درد، و تأخیر در بهبود زخم شود.

نخ بخیه در دندانپزشکی

نخ های بخیه چه ویژگی هایی دارند؟

• در برابر فشار و کشش به خوبی دوام می آورند، و اجازه می دهند بتوان از اندازه های ظریف تر آنها استفاده کرد.
• در دوره بهبود حیاتی، زخم را به خوبی روی یکدیگر نگه می دارند، و سپس به سرعت جذب می شوند.
• استریل هستند.
• برای راحت کار کردن با آنها و گره زدن بی خطر آنها، انعطاف پذیر هستند.
• فاقد هرگونه مواد حساسیت زا یا ناخالصی هایی هستند که ممکن است مانع پذیرش خوب بافت شوند.
• عملکرد قابل پیش بینی دارند.
• از چسبیدن و تکثیر باکتری ها پیشگیری می کنند یا آن را محدود می کنند.
• قطر یکسانی دارند.
• سرطان زا نیستند.
• از نظر بیولوژیکی غیر فعال هستند.

نخ بخیه در دندانپزشکی

اصول انتخاب نخ بخیه

انتخاب مواد بخیه توسط جراح، باید بر اساس دانش دقیقی باشد:

• ویژگی های بهبود بافت، که قرار است حاصل شوند.
• ویژگی های فیزیکی و بیولوژیکی مواد بخیه.
• وضعیت زخمی که قرار است بسته شود.
• دوره احتمالی پی از جراحی بیمار.

وقتی زخم به بیشترین استحکام می رسد، دیگر بخیه ها نیاز نیستند. در زخم هایی که آلوده شده اند نباید از نخ های چند منظوره استفاده کرد زیرا باکتری ها می توانند داخل آنها دوام بیاورند و می توانند آن را به یک نخ بخیه عفونی تبدیل کنند. در جاهایی که جنبه زیبایی مهم است، بسته بودن و ماندن طولانی مدت روی زخم و پرهیز از مواد حساسیت زا بهترین نتایج را در بر خواهد داشت. باید از کوچکترین مواد بخیه یک رشته ای مانند پلی آمید یا پرولین استفاده کرد.

نخ بخیه ایده آل چه ویژگی هایی دارد؟

• در هر جراحی می تواند استفاده شود.
• به راحتی و به سادگی می توان با آن کار کرد.
• کمترین واکنش بافت را دارد.
• در برابر بریده شدن از استحکام بالایی برخوردار است.
• بدون هیچ خطری گره زده می شود و از امنیت بالایی برخوردار است.
• موجب پارگی، بریدگی، یا چروک و منقبض شدن بافت نمی شود.
• غیر حساسیت زا و غیر سرطان زا است.
• به صورت قابل پیش بینی جذب می شود بدون آنکه در بافت تغییری ایجاد شود.
• قیمت معقولی دارد.

ویژگی های فیزیکی نخ بخیه خوب

شکل فیزیکی

• یک رشته ای یا چند رشته ای
• تابیده یا بافته شده

استحکام کششی

• وزن لازم برای پاره شدن بخیه، تقسیم بر قطر سطح مقطع آن
• با تعداد مختلفی صفر شناسایی می شود

استحکام گره

• مقدار فشار لازم برای سر خوردن گره
• نسبت ضریب همبستگی شکست مواد

حالت ارتجاعی یا کشسانی

قابلیت بازگشت نخ به شکل و ارتفاع اولیه پس از بخیه زده شدن.

انعطاف پذیری یا شکل پذیری

قابلیت گسترده شدن نخ حین کشیده شدن، نه حین باز گشتن به ارتفاع اولیه خود.

حافظه

توانایی برگشتن نخ به شکل قبلی خود، بعد از دستکاری شدن.این یکی از واکنش های سفتی آن است.

دسته بندی مواد نخ های بخیه

بر اساس نتیجه نهایی آنها

قابل جذب یا غیر قابل جذب

بر اساس منبع آنها

طبیعی یا مصنوعی

بر اساس ساختار آنها

چند رشته ای یا تک رشته ای

بر اساس پوشش آنها

روکش دار یا بدون روکش، رنگ شده یا رنگ نشده

بر اساس واکنش بافت

واکنش پذیر یا غیر واکنش پذیر

بر اساس نحوه استفاده

استفاده سخت یا اسان

نخ های بخیه قابل جذب

این نوع نخ های بخیه که در جراحی های لثه و کاشت ایمپلنت شهرت دارند، کمترین التهاب بعد از جراحی را به همراه دارند و بیمار ارحت تر خواهد بود. نخ های بخیه قابل جذب در دو نوع طبیعی و مصنوعی در دسترس هستند:

نخ های بخیه قابل جذب طبیعی

این نوع نخ های بخیه تک رشته ای، و از کلاژن های فوق العاده خالص تهیه می شوند، و استحکام آنها در برابر کشش اندک تا متوسط است و مقداری واکنش حساسیتی در پی دارند. در محیط های فوق العاده اسیدی نباید استفاده شوند. این نوع نخ ها دو نوع هستند:

الف) نخ ساده: با نرخ جذب 3 تا 5 روز

ب) نخ کرومیک: (که از روده گاو تهیه می شود)  رنگ شده با محلول نمکی کرومیوم و نرخ جذب طولانی مدت 7 تا 10 روز.

نخ بخیه در دندانپزشکی

نخ های بخیه قابل جذب مصنوعی

نخ های چند رشته ای تابیده- اسید پلی گلیکولیک که با هیدرولیز شدن جذب می شود (هیدروفیلیک)، استحکام کششی خوبی دارند (در برابر کشش ماهیچه ها مقاوم هستند)، مانع رشد باکتری ها می شوند، مقداری واکنش بافت دارند، و نرخ جذب آنها از 21 تا 28 روز است.

جذب نخ های بخیه چگونه اتفاق می افتد؟

• تخریب آنزیمی پروتئین های حیوانی.
• هیدرولیز شدن.
• سرعت جذب نسبت مستقیمی با عضلانی بودن بافت های اطراف دارد.