در این نوشته می خوانید:
داشتن دندان های کج یا مال اکلوژن، با تحت تأثیر قرار دادن حدوداً یک نفر از هر دو نفر در سراسر جهان، به طور قابل توجهی می تواند روی اعتماد به نفس کودکان و افراد بزرگسال تأثیر بگذارد. ناهماهنگی بایت، اوربایت، آندربایت، دندان های فشرده و نامرتب و مشکلات مربوط به آن می توانند ناشی از طیف وسیعی از عوامل باشند، در حالی که ژنتیک و برخی رفتارها شایع ترین آنها هستند.
گرچه داشتن دندان های کج در درجه اول روی احساس ارزشی که فرد برای خود قائل است تأثیر می گذارد، اما بعلاوه می تواند باعث بروز مشکلاتی برای جویدن و بلع، و در موارد نادر، برای گفتار شود. خوشبختانه، گزینه های زیادی برای صاف و همراستا کردن دندان ها وجود دارند، از جمله بریس های فلزی، بریس های شفاف، نگهدارنده ها، ونیر ها، و غیره.
دندان های بی نقص، در حالی که قوس دندانی بالا اندکی روی قوس دندانی پایین قرار می گیرند، و دندان های مولر به طور مناسب روی یکدیگر چفت می شوند، نسبتاً نادر هستند. با این حال، اکثر مشکلات جزئی هستند، و بسیاری از آنها نیازی به درمان ندارند.
در نتیجه عدم تطابق بین اندازه های فک بالا و فک پایین مال اکلوژن ایجاد می شود. این مشکل همچنین ممکن است زمانی رخ دهد که دندان ها اندازه مناسبی برای فک نداشته باشند. مجموعه ای از عوامل- همه چیز، از ژنتیک گرفته تا بهداشت دهان و دندان ها- می توانند باعث بروز این مشکل شوند.
نحوه قرار گیری دندان های شما تا حد زیادی توسط ژنتیک تعیین می شود. سابقه خانوادگی داشتن دندان های کج، شما را مستعد داشتن آنها می کند و این یک ویژگی ارثی است.
نوزادانی که با شکاف کام متولد می شوند، یک نقص مادرزادی که در آن بافت های سقف دهان (کام) به طور کامل تشکیل نمی شود، مستعد رشد دندان های کج هستند. این موضوع در مورد شکاف لب نیز صادق است، مواردی که در آنها این ناهنجاری لب بالا را تحت تأثیر قرار داده است.
مکیدن انگشت یا شست می تواند به میزان قابل توجهی شکل گیری دندان ها را تحت تأثیر قرار دهد و یکی از دلایل شایع ناهماهنگی دندان ها و فک ها است. گرچه این رفتار یا موارد شبیه آن، مانند استفاده از پستانک یا شیشه شیر، تا سن سه سالگی طبیعی هستند، اما بعد از آن می توانند مشکل ساز شوند.
یکی دیگر از مشکلاتی که باعث بروز ناهماهنگی دندان ها می شود، فشار دادن زبان رو به جلو است (که گاهی اوقات به آن تانگ تراست نیز گفته می شود).
تانگ تراست که عمدتاً در نوزادان و کودکان رخ می دهد، زمانی است که با هر بار که قورت دادن هر چیزی، زبان شما دندان های بالای شما را لمس می کند. تانگ تراست خواه در نتیجه مشکلات مربوط به ساختار فک اتفاق بیفتد، یا بزرگ بودن بیش از حد زبان، به مرور زمان می تواند باعث کج شدن دندان ها شود.
علائم این رفتار ممکن است شامل موارد زیر باشند:
شکستگی استخوان فک و یا جمجمه- مانند زمین خوردن شدید یا تصادف- می تواند تاثیر قابل توجهی روی تراز دندان داشته باشد. با بهبودی پس از آسیب، فک بالا و پایین ممکن است تغییر شکل داده یا ناهماهنگ شوند، که منجر به کج شدن دندان ها می شود.
مشکلات مربوط به سلامت دندان ها، بخصوص زمانی که در حال رشد هستید، یکی دیگر از دلایل شایع کجی دندان ها هستند. این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشند:
بهداشت دهان و دندان را حفظ کنید!
اطمینان از سلامت دندان ها نیز می تواند به جلوگیری از بروز مال اکلوژن کمک کند. به معنای دو مرتبه مسواک زدن در طول روز، حداقل یک مرتبه نخ دندان کشیدن در روز، و پرهیز از خوردن برخی غذاها و نوشیدنی ها.
کجی دندان ها می تواند در نتیجه چند عامل دیگر نیز رخ دهد که عبارتند از:
مجموعه ای از عوامل منجر به کج شدن دندان ها می شوند. آنها می توانند در بین اعضای خانواده مشترک باشند یا در نتیجه نقائص مادرزادی، رفتارهایی مانند مکیدن انگشت شست یا تانگ تراست، آسیب دیدگی یا مراقبت ضعیف از دندان ها ایجاد شوند.
مشکل اصلی ناشی از دندان های کج، تاثیری است که می تواند روی اعتماد به نفس داشته باشد. از آنجا که جامعه تأکید زیادی روی تقارن دندان ها و لبخندها دارد، بسیاری از افرادی که دندان های ناهماهنگ دارند احساس می کنند جذاب نیستند و مورد تمسخر قرار می گیرند. مراقبت از این مسئله اغلب ابزاری برای احیاء احساس ارزشی است که فرد برای خود قائل است.
علاوه بر مشکلات مربوط به اعتماد به نفس، کج بودن دندان ها بعلاوه می تواند باعث بروز موارد زیر شود:
راهکارهای ارتودنتیک برای درمان دندان های کج، مسیری طولانی را سپری کرده اند. در کنار بریس های فلزی و سخت افزارهای سنتی، طیف وسیعی از روش های جدیدتر وجود دارند، مانند استفاده از الاینرهای شفاف یا ونیر ها. مهم است که گزینه های خود را با دقت در نظر بگیرید.
بریس های فلزی یک تکنیک اساسی ارتودنتیک بویژه برای نوجوانان هستند. براکت ها با استفاده از مواد چسبناکی روی دندان ها قرار می گیرند با سیم به یکدیگر متصل می شوند و به مرور زمان سفت می شوند. رابربندها، فنرها یا ابزارهای دیگر نیز ممکن است برای کمک به اعمال فشار روی دندان ها و ترغیب آنها به قرار گرفتن در یک راستا، استفاده شوند.
بریس ها هنگامی که چیزی حدود شش ماه تا چند سال استفاده می شوند، در اصلاح مشکلات هم ترازی مؤثر عمل می کنند. به طور کلی، بریس های فلزی درمان کم هزینه تری هستند. با این حال، علاوه بر قابل مشاهده بودن، دوره هایی از درد و سوزش همراه با این رویکرد وجود دارد.
علاوه بر این، بریس های سرامیکی و بریس های لینگوال یا پشت دندانی- که در آنها براکت ها داخل دهان و پشت دندان ها قرار می گیرند- انواع براکت هایی هستند که راحت تر با دندان های اطراف ترکیب می شوند.
الاینرهای شفاف، مانند سیستم اینویزیلاین، یکی دیگر از راهکارهای متداول است که به علت عدم قابل مشاهده بودن آنها حین استفاده، محبوبیت زیادی دارند.
اینویزیلاین ها یک سری تری پلاستیکی قابل پوشیدن هستند، که برای تنظیم موقعیت دندان های شما طراحی شده اند و هنگام غذا خوردن و مسواک زدن برداشته می شوند. برای ادامه روند تدریجی صاف کردن دندان ها، هر دو تا سه هفته یکبار، به یک سری جدید نیاز خواهید داشت.
گرچه این رویکرد در همراستا کردن دندان ها مؤثر است، اما معمولاً برای موارد مال اکلوژن های جزئی تر مورد استفاده قرار می گیرد.
علاوه بر الاینرها، استفاده از نگهدارنده نیز می تواند به مشکلات خفیف همراستایی دندان ها کمک کند. برای مشکلات جزئی ناهمراستا بودن دندان ها می توان از نگهدارنده های خاصی مانند الاینرهای فنری استفاده کرد.
ریتینرها به صورت ویژه برای کانتور دهان شما طراحی شده اند تا فشار استراتژیکی را به دندان های شما وارد کنند. مانند الاینرها، ریتینرها کمتر قابل مشاهده هستند و می توانند برای غذا خوردن و بهداشت دندان ها برداشته شوند.
ریتینرها تقریباً همیشه برای حفظ نتایج پس از درمان به بیماران داده می شوند. طرح های زیادی از نگهدارنده ها وجود دارند که برخی از آنها شفاف و برخی دیگر دارای فلز هستند. ارتودنتیست شما در مورد آنچه که برای شما بهترین است صحبت خواهد کرد و آن را برای شما تجویز خواهد کرد.
ونیر ها که بعلاوه به عنوان ابزاری برای سفید کردن دندان ها یا اصلاح آنها در هنگام لب پر شدن استفاده می شوند، پوسته های نازکی هستند که برای قرار گرفتن روی دندان های جلوی شما و بهبود ظاهر آنها به صورت سفارشی برای شما ساخته می شوند. آنها می توانند به عنوان یک رویکرد دندانپزشکی زیبایی برای پر کردن شکاف ها یا ناهنجاری ها در این قسمت از لبخند شما کمک کنند.
درمان ها برای دندان های کج، بر اساس وخامت هر مورد، متفاوت است؛ با این حال، آنها به طور کلی برای اصلاح مشکلات موفق هستند. آنها شامل همه چیز هستند، از بریس های فلزی و الاینرهای شفاف گرفته تا ریتینرها، که برای تنظیم موقعیت دندان ها از طریق فشار استفاده می شوند. در برخی موارد، ونیر ها- پوسته های مخصوصی که روی دندان های جلو قرار می گیرند- می توانند به اصلاح مال اکلوژن های خفیف تر کمک کنند.
دندان های کج که می توانند تأثیر قابل توجهی روی عزت نفس داشته باشند، هم در کودکان و هم در افراد بزرگسال بسیار شایع هستند. علل بروز این شرایط عبارتند از ژنتیک، نقائص مادرزادی، آسیب های صورت و دندان های از دست رفته، و رفتارهای دوران کودکی، مانند مکیدن انگشت یا شست.
درمان های متعددی برای صاف و همراستا کردن دندان ها وجود دارد، مانند استفاده از بریس های فلزی، الاینرهای شفاف، نگهدارنده ها یا همان ریتینرها، ونیر ها، و غیره.
شما همیشه باید از یک ارتودنتیست که در اصلاح فشردگی و کجی دندان ها تخصص دارد، مشاوره بگیرید.
در حالی که دندان های کج می توانند روی عزت نفس و احساس ارزشی که شما برای خودتان قائل هستید تأثیر بگذارند، مهم است توجه داشته باشید که امروزه نسبت به گذشته، گزینه های بیشتری برای صاف و همراستا کردن دندان ها وجود دارد.
روش های قدیمی تر، مانند استفاده از بریس های فلزی، بهتر شده اند و طیف وسیعی از درمان های جدیدتر- از جمله بریس های شفاف و نگهدارنده ها یا همان ریتینرها- محبوبیت بیشتری پیدا کرده اند.
هرگز برای آغاز درمان اصلاح دندان های کج دیر نیست. با درمان، دیگر نیازی به پنهان کردن دندان ها هنگام لبخند زدن، یا احساس شرمندگی در مورد آنها وجود نخواهد داشت- نیازی به پنهان کردن لبخند شما وجود نخواهد داشت.