در این نوشته می خوانید:
هنگامی که یک حفره دندانی یا دندانی آسیب دیده دارید، دندانپزشک عمومی یا اورژانس شما احتمالاً یک روکش یا پر کردن را برای برطرف کردن این مشکل توصیه می کند. گرچه این نوع ترمیم های دندانی اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما موارد استفاده خاص تری دارند.
در دنیای دندانپزشکی وقتی نوبت به روکش در مقایسه با پرکردن می رسد، دندانپزشک شما از چندین عامل برای تعیین اینکه کدام گزینه ترمیم برای نیازهای شما بهتر است استفاده خواهد کرد. به عنوان یک بیمار دندانپزشکی، درک تفاوت بین روکش ها و پرکردن ها و اینکه چرا یک دندانپزشک یکی از آنها را نسبت به دیگری توصیه می کند، مهم است.
در زیر در مورد تفاوت بین این دو و همچنین کاربردهای خاص آنها صحبت خواهیم کرد.
واضح ترین تفاوت بین روکش های دندانی و پر کردن دندان ها این است که یکی حفره را پر می کند در حالی که دیگری اساساً کل دندان را پوشش می دهد. با این حال، این جایی نیست که تفاوت ها به پایان می رسند.
روکش های دندانی به عنوان کلاهک دندان نیز شناخته می شوند و درست مانند پرکردن ها می توانند از پوسیدگی و تخریب دندان در آینده جلوگیری کنند. آنها این کار را با پوشش دادن کامل دندان یا دندان های آسیب دیده انجام می دهند، و عموماً برای بازسازی ترک ها، شکستگی ها و دو نیم شدگی ها استفاده می شوند.
بعلاوه، روکش ها معمولاً از سرامیک، پرسلن یا پرسلن ذوب شده روی فلز، طلا یا رزین ساخته می شوند. آنها از قالب های گرفته شده در یک لابراتوار دندانپزشکی طراحی شده و سپس با استفاده از دستگاه تراش مخصوص شکل داده و ساخته می شوند. هدف نهایی این است که اطمینان حاصل شود که دندان بیمار محافظت می شود و به گونه ای ساخته می شود که مانند یک دندان طبیعی و کاربردی به نظر برسد.
دندانپزشک هنگام استفاده از روکش، ابتدا هرگونه پوسیدگی یا پرکردگی های قدیمی موجود را از بین می برد و فضای خالی را با مواد کامپوزیت پر می کند. از آنجا، یک روکش موقت روی دندان ها قرار خواهد داد تا زمانی که روکش دائمی برای قرار گرفتن در جای خود آماده شود. روکش های دندانی یک روزه یا فوری برای مواقع اضطراری نیز موجود هستند.
از سوی دیگر، پر کردن دندان، راه حل معمولی برای حفره ها است. حفره های دندانی که تحت عنوان پوسیدگی دندان یا کرم خوردگی دندان نیز نامیده می شوند، در نتیجه باکتری های ماندگاری ایجاد می شوند که به اندازه کافی پاک نشده اند. این باکتری روی مینای دندان انباشته می شوند و حفره هایی را ایجاد می کنند.
حفره های کوچک تر با مراقبت مناسب ممکن است دوباره معدنی شوند. با این حال، حفره های بزرگ تر به توجه دندانپزشکی نیاز دارند. دندانپزشک شما برای پر کردن حفره ها، از پرسلن، رزین کامپوزیت، آمالگام نقره یا طلا و گاهی از مواد سرامیکی استفاده خواهد کرد. آنها معمولاً ناحیه را شماره گذاری می کنند و از مته مناسب اندازه آن برای زدودن قسمت پوسیده دندان استفاده می کنند و سپس اقدام به پر کردن حفره می کنند. کل این فرایند تقریباً بدون درد است و می توان آن را در یک مراجعه سریع و کوتاه انجام داد.
پرکردن دندان یک راه حل مؤثر برای حفره ها است زیرا از گسترش بیشتر باکتری ها جلوگیری می کند و دندان پوسیده را به وضعیت طبیعی خود باز می گرداند. با این حال، باید توجه داشت که بیشتر مواد پرکننده برای همیشه دوام نمی آورند- معمولاً قبل از نیاز به تعویض فقط بین پنج تا 15 سال زمان می برد.
برای تعیین اینکه آیا به روکش دندان نیاز دارید یا پر کردن دندان، چیزهای بیشتری وجود دارند که باید در نظر گرفته شوند، زیرا دندانپزشک شما باید راه حلی را انتخاب کند که در دراز مدت برای شما مؤثرتر باشد.
عواملی که آنها مورد توجه قرار می دهند شامل موارد زیر هستند:
در حالی که ممکن است اینطور به نظر برسد که پر کردن دندان تنها راه حل برای حفره های دندانی است، اما راه حل واقعی کاملاً به اندازه حفره بستگی خواهد داشت. اساساً، زمانی که پوسیدگی دندان نادیده گرفته می شود و برای مدت طولانی درمان نشده رها می شود، بدتر می شود- مثلاً بزرگتر و عمیق تر خواهد شد. هنگامی که اندازه حفره ناشی از پوسیدگی بخش قابل توجهی از دندان را تحت تأثیر قرار می دهد، احتمالاً دندانپزشک شما روکش دندان را توصیه خواهد کرد.
با این حال، اگر سوراخ کوچک تر باشد و حفره به موقع پیدا شود، پر کردن دندان راه حل واضحی است.
اگر دندان ضعیفی دارید یا دندانی دارید که چندین مرتبه پر شده است، می توانید انتظار داشته باشید که دندانپزشک شما روکش دندانی را برای شما انتخاب کند. علت این است که هر بار که دندان پر می شود، جایگزین ساختار اصلی آن دندان می شود و آن را ضعیف تر می کند.
در نهایت دندان به اندازه ای ضعیف خواهد شد که نمی تواند در برابر جویدن و گاز زدن مداوم مقاومت کند و این باعث ترک خوردن یا شکستن آن خواهد شد. علاوه بر این، دندانی که دارای پر شدگی های بزرگ یا چند پر شدگی کوچک است، می تواند در برابر پالپیت که یک عفونت باکتریایی ریشه است، آسیب پذیر باشد. در این مورد، روکش دندان از آن در برابر پالپیت محافظت می کند و ساختار طبیعی آن را احیاء خواهد کرد.
روکش های دندانی به گونه ای سفارشی شده اند که عملکرد و ظاهری مانند دندان های طبیعی شما داشته باشند. این باعث می شود آنها برای ترمیم دندان های آسیب دیده ای عالی باشند که دارای لب پر شدگی، ترک یا شکستگی هستند.
برای ترمیم این نوع آسیب ها نمی توان از پرکننده استفاده کرد، زیرا پرکننده های دندانی از نظر طراحی، صرفاً برای پر کردن حفره های کوچک در نظر گرفته شده اند. روکش دندان از کل دندان در برابر آسیب بیشتری محافظت خواهد کرد که به طور بالقوه آن را در معرض عفونت قرار می دهد.
درمان ریشه درمانی طراحی شده برای از بین بردن باکتری های ایجاد کننده پالپیت است که ریشه دندان را عفونی کرده و از بین می برند. هدف از بین بردن عفونت برای جلوگیری از عفونت مجدد و نجات دندان طبیعی است. با این حال، از دست دادن هسته دندان آن را توخالی و در نتیجه ضعیف تر می کند.
وقتی نوبت به بیمارانی می رسد که به درمان ریشه نیاز دارند، قرار دادن روکش دندان روی دندان ضعیف شده بهترین راه برای نجات آن از نیاز به کشیدن آن است. پر کردن دندان نمی تواند این کار را انجام دهد.
وقتی صحبت از تغییر رنگ یا بدشکل بودن دندان به میان می آید، روکش دندان بهترین گزینه شماست. علت این است که روکش ها دقیقاً شبیه یک دندان طبیعی طراحی شده اند و دندانپزشک شما آن را با رنگ، اندازه و شکل دندان های موجود شما مطابقت خواهد داد تا اطمینان حاصل شود که به طور یکپارچه با هم ترکیب خواهند شد. این چیزی است که پر کردن نمی تواند انجام دهد.
همانطور که مشاهده می کنید، پر کردن دندان و روکش دندان آنقدر که به نظر می رسد نمی توانند به جای یکدیگر استفاده شوند و فقط یک دندانپزشک با تجربه می تواند راه حل مناسب را برای نیازهای دهان شما توصیه کند.